នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

ព្រឹក

រឿងដែលគ្មានសង្ឃឹម

រឿងដែលគ្មានសង្ឃឹម

ដោយTim Gustafson

June 15, 2025

អេសាយ ៤៤:២១-២៥
ឱផ្ទៃមេឃអើយ ចូរច្រៀងឡើង ... ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានប្រោសលោះពួកយ៉ាកុបទាំងអស់ហើយ ។ អេសាយ ៤៤:២៣
កូនស្រីរបស់លោកអាឡិន(Alan) និងអ្នកស្រីអេមី(Amy) ឈ្មោះ ជែម(Jem) បានចាប់កំណើត ដោយបញ្ហាសុខភាពដែលហាក់ដូចជាគ្មានសង្ឃឹមថារស់ទេ។ ជែមបានកើតមក ដោយមានជំងឺ trisomy-18 ហើយគេរំពឹងថា នាងនឹងស្លាប់បាត់បង់ជីវិត ក្នុងរយៈពេលតែប៉ុន្មានថ្ងៃ ឬប៉ុន្មានសប្តាហ៍ទៀតប៉ុណ្ណោះ។ វេជ្ជបណ្ឌិតក៏បាននិយាយដោយត្រង់ៗថា “ការព្យាបាលគ្មានប្រយោជន៍ទេ”។ ប៉ុន្តែ ម្តាយរបស់នាងក៏បានឆ្លើយតបថា “ខ្ញុំមានក្តីស្រមៃធំជាងនេះ សម្រាប់នាង”។ ពួកគេក៏បានយកជែមទៅផ្ទះ និងបានថែទាំគាត់ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់។ ពួកគេក៏បានអធិស្ឋានយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន។
៦ឆ្នាំក្រោយមក ជែមត្រូវការការវះកាត់ យកដុំសាច់ ដែលពេទ្យបានរកពិនិត្យឃើញ។ បន្ទាប់មក វេជ្ជបណ្ឌិតដដែលនោះក៏បានដើរចូលមក ហើយប្រាប់ពួកគេថា “ខ្ញុំដឹងថា អ្នកកំពុងគិតអី ប៉ុន្តែ សូមផ្តល់ឱកាសឲ្យខ្ញុំជាលើកទី២”។ គាត់បានទទួលស្គាល់កំហុសរបស់គាត់ នៅក្នុងការវាយតម្លៃអំពីបញ្ហាសុខភាពរបស់ជែម កាលពីមុន។ លោកអាឡិន និងអ្នកស្រីអេមីអាចនិយាយថា ទេ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានទទួលស្គាល់អំណាចនៃការអត់ទោសរបស់ព្រះ។ 
ពួកហោរានៅគ្រាសញ្ញាចាស់ ច្រើនតែនាំព្រះរាជសារ អំពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះ ទៅប្រកាសដល់រាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែ ខ្លឹមសារនៃព្រះរាជសារនោះ ក៏បានបង្កប់ទៅដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ការអត់ទោសបាប និងការប្រោសលោះរបស់ព្រះអង្គ។ ជាក់ស្តែង នៅពេលដែលហោរាអេសាយបានចង្អុលបង្ហាញពីអំពើបាបរបស់នគរយូដា(៤៤:៦-២០) ភ្លាមៗនោះ គាត់ក៏បានថ្លែងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ដែលអំពាវនាវពួកគេឲ្យងាកបែរមករកព្រះអង្គ ព្រោះព្រះអង្គបានប្រោសលោះពួកគេហើយ(ខ.២២)។ ព្រះអង្គមានចារិតលក្ខណៈ ដែលមិនអាចបោះបង់ចោលរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គឡើយ។ គឺដូចដែលព្រះអង្គមានបន្ទូលថា “អញបានសូនបង្កើតឯង ដូច្នេះ ឯងជាអ្នកបំរើរបស់អញ ឱពួកអ៊ីស្រាអែលអើយ អញនឹងមិនភ្លេចឯងឡើយ”(ខ.២១)។ ហេតុនេះហើយ “ឱផ្ទៃមេឃអើយ ចូរច្រៀងឡើង ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាបានសំរេចការហើយ ... ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានប្រោសលោះពួកយ៉ាកុបទាំងអស់ហើយ”(ខ.២៣)។ 
ការវះកាត់របស់ជែម មិនបានរកឃើញដុំសាច់ទេ។ វេជ្ជបណ្ឌិតរូបនោះក៏បានលាន់មាត់ថា “នេះជាការអស្ចារ្យ!”។ ការអស្ចារ្យនេះបានកើតឡើងពីការអធិស្ឋាន និងព្រះចេស្តារបស់ព្រះដ៏ប្រោសលោះនៃយើង។—Tim Gustafson

តើអ្នកបានដឹងអំពីរឿងអ្វីខ្លះ ដែលហាក់ដូចជាអស់សង្ឃឹម? 
តើអ្នកបានឃើញព្រះទ្រង់ធ្វើការប្រោសលោះ ដូចម្តេចខ្លះ ក្នុងជីវិតអ្នក? 
ឱព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ 
ដ្បិតព្រះអង្គជាព្រះដែលតែងតែត្រាស់ហៅទូលបង្គំ ឲ្យវិលបែរមករកព្រះអង្គវិញ។ 
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : នេហេមា ១-៣ និង កិច្ចការ ២:១-២១

ល្ងាច

ទីក្រុង​របស់​មនុស្ស  (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

ទីក្រុង​របស់​មនុស្ស (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)

ដោយAlistair Begg

June 15, 2025

«ខ្ញុំ​ក៏​ឮ​សំឡេង១ទៀត​ពីលើ​មេឃ ពោល​ថា រាស្ត្រ​អញ​អើយ ចូរ​ចេញ​ពី​ទីក្រុង​នោះ​មក ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ត្រូវ​មាន​ចំណែក​ក្នុង​អំពើ​បាប​វា​ឡើយ ក្រែង​ត្រូវ​វេទនា​ដូច​ជា​វា​ដែរ។ ដ្បិត​អំពើ​បាប​វា​បាន​គរ​ជា​គំនរ​ឡើង​ដល់​ផ្ទៃ​មេឃ ហើយ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​នឹក​ចាំ​ពី​ការ​ទុច្ចរិត​របស់​វា» (វិវរណៈ ១៨:៤-៥)។
យើង​មិន​គួរ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ឬ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ឡើយ នៅ​ពេល​ដែល​គ្រីស្ទាន​ប្រឈម​មុខ​ដាក់​ការ​ទាស់​ប្រឆាំង​ឥត​ឈប់ឈរ។ មនុស្ស​ជាតិ​មាន​និន្នាការ​ពី​កំណើត ដែល​ទាស់​ប្រឆាំង​ដោយ​អំនួត​ចំពោះ​ព្រះ ហេតុ​នេះ​ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​ទាស់​ប្រឆាំង​រាស្ត្រ​ព្រះ​អង្គ​ដែរ។ មនុស្ស​មាន​មូល​ដ្ឋាន​គ្រឹះ​នៃ​អំនួត ដែល​មិន​មាន​ស្ថេរ​ភាព ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​បាន «សង់​ទីក្រុង​មួយ» (ន័យធៀប តាម​កណ្ឌ​គម្ពីរ​វិវរណៈ) ហើយ​កសាង​របៀប​នៃ​ការ​រស់​នៅ​ដែល​ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​ផ្លូវ​របស់​ព្រះ។ មនុស្ស​ជាតិ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ដូច​នេះ តាំងពី​ពេល​ដែល​មនុស្ស​ដំបូង​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​អំពើ​បាប។ គម្រោង​សាងសង់​ដែល​ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ​ដំបូង​បំផុត គឺ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​នៅ​លើ​វាល​ទំនាប​ស៊ីណើរ នៅ​ត្រង់​កន្លែង​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ថា បាបិល (លោកុប្បត្ដិ ១១:១-៩) ជា​ប្រភព​ដើម​នៃ​ឈ្មោះ​ទីក្រុង​បាប៊ីឡូន ហើយ​នៅ​សម័យ​ក្រោយ​មក រាស្ត្រ​របស់​ព្រះ​ក៏​ត្រូវ​គេ​និរទេស​ឲ្យ​ទៅ​ទីក្រុង​នោះ​ឯង។ ដូច​នេះ បទ​គម្ពីរ​វិវរណៈ​ជំពូក១៨ ប្រើ​ឈ្មោះ បាប៊ីឡូន ក្នុង​ន័យ​សំដៅ​ទៅ​លើ​ទីក្រុង​របស់​មនុស្ស​ដែល​បាន​សង់​ឡើង​ជា​ការ​ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ ហើយ​បន្ទាប់​មក​ក៏​បាន​ប្រៀប​ប្រដូច​ទីក្រុង​នោះ​ទៅ​នឹង​ស្រី​រកស៊ី​ផ្លូវ​ភេទ ដែល​នាំ​មនុស្ស​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​កំផិត​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ។ តាម​រយៈ​ការ​ទាក់ទាញ និង​ការ​ល្បួង​នាំ ទីក្រុង​របស់​មនុស្ស​នោះ​មាន​ជំនាញ​ក្នុង​ការ​ទាញ​នាំ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ឲ្យ​ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​ព្រះ។ វា​ជា «ទីក្រុង​ដ៏​ធំ ដែល​មាន​អំណាច​លើ​ស្ដេច​ទាំង​ប៉ុន្មាន​នៅ​ផែនដី» (១៧:១៨) ហើយ​ឥទ្ធិពល​របស់​វា​ខ្លាំង ហើយ​នាំ​មក​នូវ​សេចក្តី​ហិន​វិនាស។ 
ដូច​នេះ យើង​ជា​រាស្ត្រ​នៃ​ទីក្រុង​របស់​ព្រះ​ត្រូវ​ឆ្លើយ​តប​ដូច​ម្ដេច ចំពោះ​ការ​ទាស់​ប្រឆាំង​របស់​លោកីយ៍​នេះ? យើង​ត្រូវ​រស់​នៅ​ក្នុង​លោកីយ៍ តែ​មិន​មែន​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​លោកីយ៍​ទេ។ អាច​និយាយ​ម្យ៉ាង​ទៀត​ថា យើង​ត្រូវ​រស់​នៅ​ជា​អំបិល ដែល​មាន​រស់​ជាតិ​ប្រៃ ហើយ​អាច​រក្សា​សាច់ និង​ត្រី​ទុក​បាន​យូរ ហើយ​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ជា​ពន្លឺ ដែល​ដក​គម្រប​នៃ​ភាព​ងងឹត​ចេញ ប៉ុន្តែ​ក៏​នាំ​អ្នក​ដទៃ​ទៅ​រក​កន្លែង​មាន​សុវត្ថិភាព (ម៉ាថាយ ៥:១៣-១៦)។ យើង​ត្រូវ​រស់​នៅ​ក្នុង​ភាព​តានតឹង ដោយ​សារ​យើង​ត្រូវ​រស់​នៅ​ក្នុង​លោកីយ៍​នេះ តែ​មិន​មែន​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​លោកីយ៍ ដោយ​ញែក​ខ្លួន​ចេញ​ពី​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ត និង​គំនិត​ដែល​ទាស់​ប្រឆាំង​ព្រះ។ អ្នក​ជឿ​ព្រះ​មិន​ត្រូវ​មាន​ចារិក​លក្ខណៈ​ដូច​អំពើ​បាប​នៃ​ទីក្រុង​របស់​មនុស្ស​នោះ ពុំ​នោះ​ទេ សាវ័ក យ៉ូហាន មាន​ប្រសាសន៍​ថា យើង​នឹង​មាន​ចំណែក​នៅ​ក្នុង​គ្រោះ​ចង្រៃ​របស់​ទីក្រុង​នោះ​មិនខាន។ បើ​យើង​ចុះ​ចូល​នឹង​ការ​លួង​លោម​របស់​ទីក្រុង​បាប៊ីឡូន នោះ​មាន​ន័យ​ថា យើង​កំពុង​បង្ហាញ​អត្ត​សញ្ញាណ​របស់​យើង មិន​មែន​ជា​រាស្ត្រ​នៃ​នគរ​ព្រះ​ពិត​ប្រាកដ​ទេ។
អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ត្រូវ​តែ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត ចំពោះ​សេចក្តី​ពិត​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ។ ជំនឿ​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​មាន​លក្ខណៈ​លើស​ពី​ក្រម​សីលធម៌។ គឺ​លើស​ពី​ក្បួន​ខ្នាត​សម្រាប់​រស់​នៅ ឬ​វិធី​សាស្ត្រ​ជួយ​ឲ្យ​ជីវិត​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ឡើង។ តើ​ឈើ​ឆ្កាង​ស្ថិត​នៅ​ត្រង់​ណា? ជំនឿ​គ្រីស្ទាន​ខុស​ប្លែក​ពី​សាសនា​ទាំង​អស់ ត្រង់​ចំណុច​ដែល​ថា យើង​ជឿ​ជាក់​ច្បាស់​ថា ការ​សុគត​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​បាន​ធ្វើ​ជា​មធ្យោបាយ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​បាន​ផ្សះផ្សា​ឲ្យ​ជា​នឹង​ព្រះ។ កាល​ពី​មុន យើង​បាន​ស្លាប់​ក្នុង​បាប​របស់​យើង យើង​សម​នឹង​ទទួល​សេចក្តី​ក្រោធ និង​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ​ពី​ព្រះ តែ​ព្រះ​អង្គ​បាន​លោះ​យើង តាម​រយៈ​ព្រះ​ជន្ម​ដ៏​ឥត​ខ្ចោះ​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដោយ​ព្រះ​អង្គ​បាន​សុគត​ជំនួស​យើង ហើយ​មាន​ព្រះ​ជន្ម​រស់​ឡើង​វិញ​ដោយ​ជ័យ​ជម្នះ។
សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ លោកីយ៍​នៅ​តែ​បន្ត​ដំណើរ​ទៅ​មុខ​ដូច​កាល​ពី​មុន។ ប៉ុន្តែ ថ្ងៃ​មួយ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​នឹង​យាង​មក​វិញ ហើយ​បិទ​មាត់​ហោរា​ក្លែងក្លាយ​ទាំង​អស់ រួម​ទាំង​អ្នក​ក្រុង​បាប៊ីឡូន និង​ថែម​ទាំង​អារក្ស​ផ្ទាល់​ផង។ យើង​នឹង​បាន​ឃើញ​ពួក​ជំនុំ​ទទួល​រង​ការ​កៀបសង្កត់ ការ​ចំអក ការ​បៀតបៀន ហើយ​គេ​បង្កើត​ច្បាប់ ដើម្បី​ដាក់​ទោស​ពួក​ជំនុំ។ លោកីយ៍​នឹង​យល់​ឃើញ​ថា ពួក​ជំនុំ​មាន​ភាព​ទន់​ខ្សោយ ឬ​ស្ថិត​នៅ​ក្រៅ​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ ហើយ​មិន​សម​នឹង​ទទួល​ការ​គោរព ឬ​ការ​ស្វាគមន៍​ទេ។ ប៉ុន្តែ យើង​មាន​សង្ឃឹម ដោយ​សារ​ការ​បញ្ជាក់​អំពី​ជ័យ​ជម្នះ​ដូច​នេះ​ថា ទ្វារ​ស្ថាន​ឃុំ​ព្រលឹង​មនុស្ស​ស្លាប់​នឹង​មិន​ដែល​ឈ្នះ​ពួក​ជំនុំ​ឡើយ (ម៉ាថាយ ១៦:១៨)។ ដូច​នេះ​ក្នុង​ពេល​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នក​កំពុង​រស់​នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​បាប៊ីឡូន តើ​ទីក្រុង​នេះ​មាន​បាប​អ្វី​ដែល​ទាក់ទាញ​អ្នក​ខ្លាំង​ជាង​គេ? តើ​អ្នក​បាន​ជួប​ការ​ល្បួង​ខ្លាំង​បំផុត​ឲ្យ​រស់​នៅ​តាម​សាច់​ឈាម​ដូច​ទីក្រុង​បាប៊ីឡូន​ដូច​ម្ដេច​ខ្លះ? តើ​អ្នក​មាន​ឱកាស​អ្វី ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​អំបិល និង​ពន្លឺ ដល់​មនុស្ស​ជុំ​វិញ​ខ្លួន? ចូរ​យើង​ប្រាកដ​ថា យើង​ប្រឆាំង​នឹង​ទីក្រុង​របស់​មនុស្ស ហើយ​នាំ​អ្នក​ដទៃ​ឲ្យ​ចូល​ទីក្រុង​របស់​ព្រះ​វិញ។ 
ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ជឹង​គិត៖ វិវរណៈ ១៨:១-១៩:១០
គម្រោង​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ​រយៈ​ពេល​១ឆ្នាំ៖ យេរេមា ២៧-២៩ និង​ម៉ាថាយ ២៥:៣១-៤៦

ប្រភេទ

អត្ថបទថ្មីៗ

មើលទាំងអស់
ធាតុ​ពិត​នៃ​ការ​សោក​សង្រេង (សៀវភៅសេចក្តីពិតសម្រាប់ជីវិត)

ធាតុ​ពិត​នៃ​ការ​សោក​សង្រេង (សៀវភៅសេចក្តីពិតសម្រាប់ជីវិត)

June 14, 2025

«កាល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ឃើញ​នាង​យំ ព្រម​ទាំង​ពួក​សាសន៍​យូដា ដែល​មក​ជា​មួយ​នឹង​នាង​ផង នោះ​ទ្រង់​មាន​សេចក្តី​រំជួល​ទាំង​ក្នាញ់​ក្…

អ្វីដែលព្រះវរបិតាចង់បានពីយើង

អ្វីដែលព្រះវរបិតាចង់បានពីយើង

June 14, 2025

រ៉ូម ៨:១៤-១៧អ្នករាល់គ្នាមិនបានទទួលនិស្ស័យជាបាវបំរើ ឲ្យត្រូវភ័យខ្លាចទៀតឡើយ គឺបានទទួលនិស្ស័យជាកូនចិញ្ចឹមវិញ។ រ៉ូម ៨:១៥មានព…

ពេល​វេលា​របស់​ទូល​បង្គំ នៅ​ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះ​អង្គ (សៀវភៅសេចក្តីពិតសម្រាប់ជីវិត)

ពេល​វេលា​របស់​ទូល​បង្គំ នៅ​ក្នុង​ព្រះ​ហស្ត​ព្រះ​អង្គ (សៀវភៅសេចក្តីពិតសម្រាប់ជីវិត)

June 13, 2025

«តែ ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ ទូល​បង្គំ​បាន​ទុក​ចិត្ត​ដល់​ទ្រង់ ទូល​បង្គំ​បាន​ថា ទ្រង់​ជា​ព្រះ​នៃ​ទូល​បង្គំ ឯ​ថ្ងៃ​អាយុ​របស់​ទូ…