រឿងសោកសង្រេងតាំងពីដើមដល់ចប់
ដោយDennis Fisher
November 14, 2013
ក្រុងយេរូសាឡឹមហ៊ុំព័ទ្ធជុំវិញដោយអណ្តាតភ្លើង រួចព្យាការីយេរេមាទួញយំសោក។ ទំនាយរបស់គាត់ថ្លែងពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលមនុស្សភាគច្រើនមិនបានយកចិត្តទុកដាក់។ ឥឡូវនេះ ទំនាយរបស់លោកបានសម្រេចហើយ។ កណ្ឌគម្ពីរបរិទេវដ៏ខ្លីនេះ បានកត់ត្រានូវសោកសង្រេងអំពីការបំផ្លាញក្រុងយេរូសាឡឹម។ លោកយេរេមាបានសរសេរកណ្ឌគម្ពីរនេះ ដោយប្រើអក្សរហេព្រើរចំនួនប្រហែល២២ប៉ុណ្ណោះ គឺជាវិធីសាស្រ្តមួយដែលធ្វើឲ្យអ្នកអាន ងាយចងចាំសាច់រឿងនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វិធីសាស្រ្តនេះមិនបានបង្រួញទុក្ខសោករបស់គាត់ឡើយ។ លោកបានចំណាយពេលសញ្ជឹងគិត និងឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីខ្លួនគាត់ ដូចជាសរសេរពីការឈឺចាប់របស់គាត់។ អ្នកអាចគិតថា លោកកំពុងតែរៀនរងទុក្ខលំបាកពីដើមរហូតដល់ចប់។ នៅចំកណ្តាលទុក្ខវេទនានោះ គាត់បានទទួលការសម្រាលទុក្ខមកពីព្រះជាម្ចាស់។ ដោយការរំលឹកអំពីអធិបតេយ្យភាព និងការល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានផ្តល់ក្តីសង្ឃឹម ដែលគាត់ត្រូវប្រឈមមុខនៅពេលអនាគត។ «ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់មិនបោះបង់ចោលនៅជាដរាបទេ តែទោះបើទ្រង់ធ្វើទុក្ខក៏ដោយ គង់តែទ្រង់នឹងអាណិតមេត្តា ដោយសេចក្តីសប្បុរសដ៏បរិបូររបស់ទ្រង់ដែរ»(បរិទេវ ៣:៣១-៣២)។ បើអ្នកឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ឈឺចាប់ណាមួយនៅពេលថ្មីៗនេះ ចូរប្រើប្រាស់ពេលវេលាឈឺចាប់របស់អ្នក ឆ្លុះបញ្ចាំងពីការល្អរបស់ព្រះជាម្ចាស់វិញ។ រួចមក អ្នកនឹងទទួលបានបទពិសោធន៍នៃការសម្រាលទុក្ខ និងក្តីសង្ឃឹមនាពេលអនាគត។-Dennis Fisher
បទគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ
«តែទោះបីទ្រង់ធ្វើទុក្ខក៏ដោយ គង់តែទ្រង់នឹងអាណិតមេត្តា ដោយសេចក្តីសប្បុរសដ៏បរិបូររបស់ទ្រង់ដែរ» បរិទេវ ៣:៣២