ចិត្តដែលចង់បម្រើ
ដោយKimya Loder
May 4, 2022
ហើយដោយគេឃើញភស្តុតាងពីការជំនួយនេះ នោះគេសរសើរដំកើងដល់ព្រះ។ ២កូរិនថូស ៩:១៣ មានអង្គការគ្រីស្ទបរិស័ទមួយ នៅទីក្រុងខាលស៍ប៊ែត រដ្ឋញូមិចស៊ីកូ បានជួយទ្រទ្រង់សហគមន៍របស់ខ្លួន ដោយផ្តល់ឲ្យនូវអាហារជាង៤៨០០០គីឡូក្រាម ដោយឥតគិតថ្លៃដល់ប្រជាជនក្នុងតំបន់ ជារៀងរាល់ខែ ។ អ្នកដឹកនាំអង្គការនេះក៏បានចែកចាយថា “យើងនឹងទទួលស្វាគមន៍ប្រជាជនដែលមកទីនេះ ហើយបំពេញតម្រូវការរបស់ពួកគេតែម្តង។ គោលដៅរបស់យើង គឺដើម្បីបំពេញតម្រូវការខាងរូបកាយរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេអនុញ្ញាតឲ្យព្រះទ្រង់បំពេញតម្រូវការខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្លួន”។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះគ្រីស្ទ ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងប្រើអ្វីដែលយើងបានទទួល ធ្វើជាព្រះពរដល់អ្នកដទៃ ដោយនាំសហគមន៍របស់យើង ចូលទៅជិតព្រះអង្គកាន់តែខ្លាំង។ តើធ្វើដូចម្តេច ឲ្យយើងអាចបង្កើតចិត្ត ដែលចង់បម្រើ ដែលថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ? យើងបង្កើតចិត្តដែលចង់បម្រើ ដោយទូលសូមព្រះ ឲ្យបង្ហាញយើង នូវរបៀបប្រើអំណោយទាន ដែលព្រះអង្គប្រទានយើង ជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកដទៃ(១ពេត្រុស ៤:១០)។ យើងអាចធ្វើដូចនេះបាន ដោយបង្ហាញចេញនូវ “ការអរព្រះគុណព្រះ” សម្រាប់ព្រះពរជាបរិបូរដែលព្រះអង្គប្រទានយើង(២កូរិនថូស ៩:១២)។ ការបម្រើអ្នកដទៃ ជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយ ក្នុងព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ កាលព្រះអង្គប្រោសអ្នកជំងឺឲ្យជា ហើយប្រទានអាហារ ដល់មនុស្សស្រេកឃ្លាន ព្រះអង្គបាននាំមនុស្សជាច្រើនឲ្យស្គាល់សេចក្តីល្អ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។ យើងអាចយកតម្រាប់តាមគំរូនៃការបង្កើតសិស្សរបស់ព្រះអង្គ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះសហគមន៍របស់យើង។ ប្រាជ្ញារបស់ព្រះអង្គបានរំឭកយើងថា ពេលណាយើងបង្ហាញចេញនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តិរបស់យើង “អ្នកដទៃ នឹងសរសើរដំកើងព្រះអង្គ”(ខ.១៣)។ ការបម្រើមិនមែនដើម្បីលើកដំកើងខ្លួនឯង តែដើម្បីបង្ហាញអ្នកដទៃ ឲ្យស្គាល់ទំហំនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងព្រះរាជកិច្ចដែលព្រះអង្គបានធ្វើ តាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យ តាមរយៈអ្នកដែលព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅ។—Kimya Loder តើមានអ្វីដែលបណ្តាលចិត្តអ្នកឲ្យបម្រើសហគមន៍របស់អ្នក? តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យអ្នកមានចិត្ត ចង់ប្រើអំណោយទាន ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ? ឱព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទូលបង្គំចង់នាំមកនូវការផ្លាស់ប្រែ ក្នុងជីវិតអ្នកដទៃ។ សូមព្រះអង្គប្រទានទូលបង្គំ នូវចិត្តដែលចង់បម្រើ ដែលបង្ហាញចេញនូវការសរសើរដំកើង និងអរព្រះគុណព្រះអង្គ។ Read Compassion: Learning to Love Like Jesus at DiscoverySeries.org/Q0208. គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ១ពង្សាវតាក្សត្រ ១៦-១៨ និង លូកា ២២:៤៧-៧១