ព្រឹក
ការថ្វាយបង្គំគឺលើសពីការច្រៀង
ដោយUltimately with R.C. Sproul
February 6, 2023
យើងខុសធ្ងន់ណាស់ បើយើងគិតថា ការថ្វាយបង្គំរបស់យើងរាប់បញ្ចូលតែពាក្យដែលយើងច្រៀងថ្វាយដល់ព្រះ តែមិនរាប់បញ្ចូលពាក្យពេចន៍ដែលព្រះអង្គមានបន្ទូលមកកាន់យើង។ នៅថ្ងៃនេះដែរ លោកអរ ស៊ី ស្រ្ពោល(R.C. Sproul) សូមលើកឡើង អំពីការដែលយើងត្រូវមានការយល់ដឹងទាំងស្រុង តាមព្រះគម្ពីរ អំពីការថ្វាយបង្គំ ដែលមានព្រះទ្រង់ជាចំណុចកណ្តាល។ អត្ថបទ ឆ្នាំមុន ក្នុងសន្និបាតនៃការផ្សព្វផ្សាយជំនឿក្នុងប្រទេសប្រចាំឆ្នាំ ដែលហៅកាត់ថា សន្និបាត NRB មានមនុស្ស៧ ឬ៨ពាន់នាក់ បានចូលរួម។ ពួកគេមានកម្មវិធីថ្វាយបង្គំដ៏វែងមួយ មានរយៈពេលប្រហែល២ម៉ោង ដែលការចែងចាយព្រះបន្ទូល គួរតែជាចំណុចសំខាន់បំផុតនៃកម្មវិធីនេះ។ ហើយខ្ញុំចាំច្បាស់ថា នៅថ្ងៃនោះ មុនពេលគេអានព្រះគម្ពីរ និងចែកចាយព្រះបន្ទូល គេបានច្រៀងបទចម្រៀងជាច្រើន អស់រយៈពេល៤០នាទី ហើយអ្នកដឹកនាំក៏បាននិយាយថា “យើងត្រូវចំណាយពេលថ្វាយបង្គំព្រះជាមុនសិន មុននឹងយើងស្តាប់ព្រះបន្ទូល”។ រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំនៅតែហួសចិត្ត ដោយសាររឿងនេះ។ តើពួកជំនុំសម័យបច្ចុប្បន្នកំពុងតែមានបញ្ហាអ្វី បានជាពួកគេកាត់ផ្តាច់ការចែកចាយព្រះបន្ទូល ចេញពីការថ្វាយបង្គំ ធ្វើមើលតែការស្តាប់ព្រះបន្ទូលព្រះដោយការផ្ចង់ចិត្ត មិនមែនជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃការថ្វាយបង្គំ។ តើការថ្វាយដង្វាយ១ភាគ១០ ដល់ព្រះអម្ចាស់ នៅពេលព្រឹកថ្ងៃអាទិត្យបានឈប់ធ្វើជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃការថ្វាយបង្គំ ចាប់តាំងពីពេលណា? តើការអធិស្ឋានបានឈប់ធ្វើជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃការជួបជុំគ្នារបស់ពួកបរិសុទ្ធ ក្នុងការថ្វាយបង្គំ ចាប់តាំងពីពេលណាដែរ? បើយើងមិនបានឲ្យតម្លៃមកលើធាតុផ្សំដ៏សំខាន់ទាំងនេះ ក្នុងកម្មវិធីថ្វាយបង្គំព្រះទេ នោះមានន័យថា យើងកំពុងតែមានការយល់ខុសអំពីការថ្វាយបង្គំព្រះហើយ។ ការយល់ខុសនេះ ក៏បាននាំឲ្យសហគមន៍គ្រីស្ទបរិស័ទមានការដាច់ចេញកាន់តែឆ្ងាយពីសេចក្តីពិតរបស់ព្រះ ហើយបានបណ្តាលឲ្យរាស្រ្តព្រះអង្គ មានភាពងងឹតងងល់អំពីចារិកលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គ។
ប្រភេទ
ល្ងាច
អ្នកគង្វាលល្អ
ដោយAmy Boucher Pye
February 6, 2023
ឯអ្នកគង្វាល គេតែងមើលហ្វូងចៀមខ្លួន នៅថ្ងៃដែលគេនៅជាមួយនឹងហ្វូងចៀមដែលខ្ចាត់ខ្ចាយជាយ៉ាងណា នោះអញនឹងថែមើលហ្វូងចៀមរបស់អញ។ អេសេគាល ៣៤:១២ ពេលលោកគ្រូគង្វាលវ័ររិន(Warren) បានទទួលដំណឹងថា សមាជិកពួកជំនុំរបស់គាត់ម្នាក់បានរត់ចោលភរិយា និងក្រុមគ្រួសារ គាត់ក៏បានទូលសូមព្រះអង្គ ឲ្យគាត់បានជួបបុរសនោះ នៅពេលណាមួយ ដើម្បីឲ្យគាត់អាចនិយាយគ្នា។ គាត់ក៏បានជួបគ្នាមែន! ពេលលោកគ្រូវ័ររិនដើរចូលក្នុងភោជនីយដ្ឋានមួយ គាត់ក៏បានឃើញបុរសនោះ នៅកន្លែងគិតលុយក្បែរនោះ។ ពួកគេក៏បានជជែកគ្នាស៊ីជម្រៅ និងអធិស្ឋានជាមួយគ្នាផងដែរ។ ក្នុងនាមលោកគ្រូវ័ររិនជាគ្រូគង្វាល គាត់កំពុងបំពេញតួនាទីជាអ្នកគង្វាល សម្រាប់អស់អ្នក ដែលនៅក្នុងសហគមន៍នៃពួកជំនុំរបស់គាត់ ដែលសូម្បីតែព្រះអម្ចាស់ក៏បានមានបន្ទូលតាមរយៈហោរាអេសេគាលថា ព្រះអង្គក៏មើលថែហ្វូងចៀមរបស់ព្រះអង្គផងដែរ។ ព្រះអង្គបានសន្យាថា នឹងថែរក្សាហ្វូងចៀមរបស់ព្រះអង្គដែលខ្ចាត់ខ្ចាយ ដោយសង្គ្រោះពួកគេ និងប្រមូលផ្តុំពួកគេ(អេសេគាល ៣៤:១២-១៣)។ ព្រះអង្គនឹងឃ្វាលហ្វូងចៀមរបស់ព្រះអង្គ “នៅទីវាលល្អ” ហើយ “នឹងស្វែងរកសត្វណាដែលវង្វេងបាត់” សត្វណាដែលបាក់ជើង នោះព្រះអង្គ “នឹងរុំអបឲ្យ”(ខ.១៤-១៦)។ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គបានបង្ហាញចេញមក ដូចដែលបានពិពណ៌នា ក្នុងបទគម្ពីរនេះឯង។ ព្រះបន្ទូលក្នុងកណ្ឌគម្ពីរអេសេគាល ជាបទទំនាយអំពីអ្វីដែលព្រះអង្គនឹងធ្វើនៅពេលអនាគត តែក៏បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីដួងព្រះទ័យដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ ដ៏ជាអ្នកគង្វាល ដែលបានបង្ហាញចេញមក តាមរយៈអង្គព្រះយេស៊ូវ។ ទោះយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពណាក៏ដោយ ព្រះទ្រង់តែងតែឈោងមករកយើងម្នាក់ៗ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះ និងថែរក្សាយើង ឲ្យសម្រាកនៅវាលស្មៅខៀវខ្ចី។ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យយើង ដើរតាមព្រះអង្គ ជាអ្នកគង្វាលដ៏ល្អ ដែលបានលះបង់ព្រះជន្មទ្រង់ ដើម្បីហ្វូងចៀមរបស់ព្រះអង្គ(មើល យ៉ូហាន ១០:១៤-១៥)។—AMY BOUCHER PYE
តើព្រះយេស៊ូវដែលជាអ្នកគង្វាលល្អ បានថែរក្សាអ្នកដូចម្តេចខ្លះ? តើអ្នកមានរបួសអ្វី ដែលត្រូវការឲ្យព្រះអង្គប្រោសឲ្យជា ឬមានភាពកម្សោយអ្វី ដែលនាំឲ្យអ្នកត្រូវការកម្លាំង?
ឱព្រះអម្ចាស់ ព្រះអង្គស្រឡាញ់ទូលបង្គំ សូម្បីតែនៅពេលដែលទូលបង្គំវង្វេងចេញពីព្រះអង្គ។ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំ ឲ្យនៅជាប់ក្នុងក្រោលចៀមព្រះអង្គ ដើម្បីឲ្យទូលបង្គំអាចទទួលសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការថែរក្សារបស់ព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : លេវីវិន័យ ១-៣ និង ម៉ាថាយ ២៤:១-២៨