Devotionals for August 28, 2023

សូមអាន ម៉ាថាយ ១១:២៥-៣០ អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក។ ម៉ាថាយ ១១:២៨ នៅពេលល្ងាចថ្ងៃសុក្រ ជាថ្ងៃធ្វើការ ខ្ញុំនៅអង្គុយនៅមុខកុំព្យូទ័រនៅឡើយ។ ខ្ញុំគួរតែមានចិត្តរីករាយ ចំពោះការងារដែលខ្ញុំបានធ្វើចប់ នៅថ្ងៃនោះ តែខ្ញុំមិនសប្បាយចិត្តសោះ។ ស្មារបស់ខ្ញុំបានចុករោយ ដោយសារទម្ងន់ដ៏ធ្ងន់នៃការថប់បារម្ភ ដោយសារបញ្ហានៅកន្លែងធ្វើការ ហើយគំនិតរបស់ខ្ញុំក៏បានហត់នឿយ ដោយសារការគិតអំពីបញ្ហាទំនាក់ទំនង។ ខ្ញុំចង់រត់គេចចេញពីបញ្ហាទាំងអស់នោះ ហើយខ្ញុំក៏បានគិតចង់ទៅមើលទូរទស្សន៍នៅយប់នោះ។ តែខ្ញុំបានបិទភ្នែកអធិស្ឋានខ្សិបៗថា “ព្រះអម្ចាស់អើយ”។ ខ្ញុំអស់កម្លាំងពេក មិនចង់និយាយអ្វីទៀតទេ។ ភាពហត់នឿយបានធ្វើឲ្យខ្ញុំអាចអធិស្ឋានបានតែពាក្យប៉ុន្មានម៉ាត់នេះ។ ហើយភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីបន្ទាប់ទៀត។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលមកកាន់យើងរាល់គ្នា ដែលកំពុងនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់ថា “ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក”(ម៉ាថាយ ១១:២៨)។ គឺមិនមែនសម្រាក ដោយការគេងលក់ឲ្យបានស្កប់ស្កល់នៅពេលយប់នោះទេ។ ហើយក៏មិនមែនជាការគេចវេសពីបញ្ហា ដោយការមើលទូរទស្សន៍បន្លប់ខ្លួនឯងនោះឡើយ។ ហើយក៏មិនមែនជាការមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយ បន្ទាប់ពីបញ្ហាយើងត្រូវបានដោះស្រាយនោះដែរ។ ទោះការសម្រាកទាំងអស់នេះ ជាការសម្រាកដ៏ល្អ តែភាពធូរស្រាលដែលយើងទទួលបានពីការសម្រាកដូចនេះ មានរយៈពេលខ្លី ហើយអាស្រ័យទៅលើកាលៈទេសៈរបស់យើងប៉ុណ្ណោះ។ តែផ្ទុយទៅវិញ ការសម្រាកដែលព្រះយេស៊ូវប្រទាន មានភាពស្ថិតស្ថេរ ហើយមានការធានាថា ព្រះទ័យព្រះអង្គមិនប្រែប្រួលឡើយ។ ព្រះអង្គតែងតែល្អជារៀងរហូត។ ព្រះអង្គប្រទានយើងនូវការសម្រាកដ៏ពិត សម្រាប់វិញ្ញាណយើង ក្នុងពេលមានបញ្ហា ដោយដឹងថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះអង្គ។ យើងអាចទុកចិត្ត និងចុះចូលនឹងព្រះអង្គ ស៊ូទ្រាំ ហើយថែមទាំងចម្រើនឡើង ក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាក ដោយពឹងអាងកម្លាំង និងការស្អាងឡើងវិញ ហើយមានតែព្រះអង្គទេ ដែលអាចប្រទានឲ្យបាន។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលមកកាន់យើងថា “ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក”។—Karen Huang

ពេលដែលវិញ្ញាណរបស់អ្នកមានការហត់នឿយ តើអ្នកស្វែងរកការសម្រាក ដោយរបៀបណា? តើអ្នកនឹងឆ្លើយតបដូចម្តេចខ្លះ ចំពោះការត្រាស់ហៅរបស់ព្រះយេស៊ូវឲ្យអ្នកចូលមករកព្រះអង្គ?

ឱព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យនឹកចាំថា ទូលបង្គំអាចរកបានការសម្រាកពិតប្រាកដ តែនៅក្នុងព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ។

គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ទំនុកដំកើង ១២៦-១២៨ និង ១កូរិនថូស ១០:១៩-៣៣

មនុស្សមានសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីៗ តាមទំនើងចិត្តរបស់ខ្លួន តែមិនអាចគេចផុតពីការជំនុំជម្រះបាបរបស់ខ្លួនឡើយ។ នៅថ្ងៃនេះដែរ លោកគ្រូ អរ ស៊ី ស្ព្រោល(R.C. Sproul) នឹងបង្ហាញអំពីដែនកំណត់នៃសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្តរបស់យើង។ អត្ថបទ យើងមានសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្ត ក្នុងន័យថា យើងអាចធ្វើអ្វីដែលយើងចង់ធ្វើ។ តែយើងមិនមានសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្ត ក្នុងន័យថា យើងអាចធ្វើអ្វីក៏បាន តាមទំនើងចិត្ត ដោយមិនមានទោសនោះឡើយ។ សេរីភាពរបស់យើងក្នុងការសម្រេចចិត្ត គឺតែងតែស្ថិតនៅក្រោមអំណាចនៃអធិបតេយ្យភាព និងព្រះចេស្តានៃព្រះដ៏មានគ្រប់ចេស្តាជានិច្ច។ ក្នុងការសិក្សារបស់អ្នកអំពីមនុស្ស បើអ្នកយល់ឃើញថា មនុស្សមានអធិបតេយ្យភាព ដោយមិនស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ នោះការយល់ឃើញនេះមិនមានលក្ខណៈសមស្របនឹងជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទនោះឡើយ។ អ្នកអាចនិយាយថា មនុស្សមាន “សេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្ត” តែមិនអាចនិយាយថា “សេរីភាពរបស់មនុស្សគ្មានដែនកំណត់” នោះឡើយ។ សូមចាំថា ព្រះទ្រង់មានសេរីភាព ហើយសេរីភាពរបស់ព្រះអង្គ ក៏ខ្ពស់ជាងសេរីភាពរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំមានសេរីភាព នៅក្នុងព្រំដែន ដែលកំណត់ដោយសេរីភាពរបស់ព្រះអង្គ។

មីនុយ

មីនុយ

ព្រឹក

ពេលដែលអ្នកនឿយព្រួយខ្លាំង

ប្រភេទ

ល្ងាច

ដែនកំណត់នៃសេរីភាពក្នុងការសម្រេចចិត្ត

ប្រភេទ