ព្រឹក
អុីស្រាអែលពិតប្រាកដ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
March 4, 2025
«ក្នុងគ្រានោះដែលអ៊ីស្រាអែលនៅក្មេងនៅឡើយនោះអញបានស្រឡាញ់វា ក៏បានហៅកូនអញចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទមក។ ពួកហោរាបានហៅគេជាច្រើនដងប៉ុណ្ណា នោះគេបានឃ្លាតឆ្ងាយទៅប៉ុណ្ណោះឯង គេបានថ្វាយយញ្ញបូជាដល់អស់ទាំងព្រះបាល ព្រមទាំងដុតកំញានថ្វាយដល់រូបធ្លាក់ផង» (ហូសេ ១១:១-២)។
កាលព្រះយេស៊ូវប្រសូត នាង ម៉ារា និងលោក យ៉ូសែប បាននាំព្រះអង្គទៅនគរអេស៊ីព្ទ ដើម្បីការពារព្រះអង្គ ពីការបៀតបៀនរបស់ស្ដេច ហេរ៉ូឌ។ នៅពេលដែលសាវ័ក ម៉ាថាយ បានកត់ត្រាអំពីព្រឹត្តិការណ៍នេះ គាត់បានដកស្រង់ខគម្ពីរពីកណ្ឌហូសេ ដែលបានកត់ទុកកាលពីជាង៧សតវត្សរ៍មុន ហើយពន្យល់ថា ខគម្ពីរទាំងនោះ ជាបទទំនាយដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចហើយ (ម៉ាថាយ ២:១៣-១៥)។ តែពាក្យពេចន៍ក្នុងបទគម្ពីរហូសេនេះ មិនបាននិយាយសំដៅទៅលើបុគ្គលណាម្នាក់ តែទៅលើជាតិសាសន៍មួយ («ពួកហោរាបានហៅគេជាច្រើនដងប៉ុណ្ណា នោះគេបានឃ្លាតឆ្ងាយទៅប៉ុណ្ណោះដែរ គេបានថ្វាយយញ្ញបូជាដល់អស់ទាំងព្រះបាល»)។
យើងប្រហែលគិតថា សាវ័ក ម៉ាថាយ មិនបានប្រើខគម្ពីរនេះឲ្យបានស៊ីជម្រៅ។ ប៉ុន្តែ តាមពិត គាត់ដឹងថា គាត់កំពុងធ្វើអ្វី។ គាត់បានប្រៀបប្រដូចព្រះយេស៊ូវទៅនឹងប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល។ គឺដូចដែលព្រះទ្រង់បានហៅរាស្ត្រជាទីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ជាកូនប្រុសព្រះអង្គ ចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទឲ្យមកថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ក្នុងទឹកដីសន្យា ហើយចំណែកកណ្ឌគម្ពីរម៉ាថាយវិញ បានចែងថា ព្រះទ្រង់បានហៅព្រះរាជបុត្រាតែមួយ គឺព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទចូលទឹកដីសន្យា។ ទោះព្រះយេស៊ូវខុសពីប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលត្រង់ចំណុចដែលថា ព្រះអង្គមិនបានធ្វើអំពើបាបសោះ តែព្រះអង្គជួបការល្បួងនៅវាលរហោស្ថាន ដូចពួកគេផងដែរ (ម៉ាថាយ ៤:១-១១ និងនិក្ខមនំ ៣២:១-៦)។ ព្រះយេស៊ូវជាអ៊ីស្រាអែលពិត ជាព្រះរាជបុត្រាពិត។ នៅដើមដំបូងនៃព្រះរាជកិច្ចរបស់ព្រះអង្គ ព្រះអង្គបានជ្រើសរើសសាវ័ក១២នាក់ (ម៉ាថាយ ១០:១-៤)។ នេះជាចំនួនដ៏សំខាន់។ ត្រង់ចំណុចនេះ ព្រះអង្គចង់មានន័យថា ព្រះអង្គជាអ៊ីស្រាអែលពិតប្រាកដ កំពុងហៅរាស្ត្រព្រះអង្គឲ្យចូលមករកអង្គទ្រង់ ធ្វើជាផ្នែកមួយនៃអ៊ីស្រាអែលថ្មី។ នៅពេលនោះ សិស្សទាំង១២បានធ្វើជាគ្រឹះនៃប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលថ្មី ជំនួសឲ្យពូជអំបូរទាំង១២នៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ ក្នុងការជ្រើសរើសនេះ ការផ្ដោតទៅលើរាស្ត្ររបស់ព្រះ គឺត្រូវបានតម្រង់ជាថ្មីឲ្យត្រូវទិសដៅ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក អ៊ីស្រាអែលពិតប្រាកដមិនមែនអ៊ីស្រាអែលនៅមជ្ឈិមបូព៌ាក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ឬជាកូនចៅជំនាន់ក្រោយរបស់លោក អ័ប្រាហាំ នោះទេ តែជាកូនចៅជំនាន់ក្រោយខាងវិញ្ញាណរបស់លោក អ័ប្រាហាំ ដែលមានទាំងសាសន៍ដទៃ និងសត្វយូដា។ កូនរបស់ព្រះគឺជាអ្នកដែលយកគំរូតាមលោក អ័ប្រាហាំ ដោយទុកចិត្តលើព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះដែលបានសម្រេចក្នុងអង្គព្រះយេស៊ូវ។
សាវ័ក ប៉ុល មានប្រសាសន៍ថា ព្រះបន្ទូលសន្យានេះ «ផ្អែកទៅលើសេចក្តីជំនឿ» ហើយផ្អែកទៅលើព្រះគុណ (រ៉ូម ៤:១៦)។ ទោះអ្នកជាសាសន៍យូដា ឬសាសន៍ដទៃ មានឬក្រ ប្រុសឬស្រីក៏ដោយ។ ទោះអ្នកជានរណា ឬបានធ្វើអ្វីក៏ដោយ។ គឺនៅតែអនុវត្តតាមគោលការណ៍ដដែលថា «បើអ្នករាល់គ្នាជារបស់ផងព្រះគ្រីស្ទ នោះក៏ពេញជាពូជរបស់លោក អ័ប្រាហាំ ហើយក៏ជាអ្នកគ្រងមរដកតាមសេចក្តីសន្យាផង» (កាឡាទី ៣:២៩)។ យើងរាល់គ្នា រួមគ្នាតែមួយក្នុងព្រះគ្រីស្ទ (ខ.២៨)។ ដំណឹងល្អតែមួយសម្រាប់មនុស្សទាំងអស់។ មនុស្សខាងសាសនា និងក្រមសីលធម៌ ត្រូវការសេចក្តីសង្គ្រោះតែមួយ ទោះពួកគេមិនដែលបានទៅព្រះវិហារ និងរស់នៅដោយមិនខ្វល់ពីស្តង់ដា ឬគោលជំនឿក៏ដោយ។ យើងមានរឿងតែមួយសម្រាប់ចែកចាយ តែជារឿងដែលយើង និងមនុស្សទាំងអស់ត្រូវការ។
យើងមិនអាចប្រកែកថា យើងមានភាពល្អឥតខ្ចោះបានឡើយ។ យើងងាយនឹងវង្វេងចេញពីព្រះវរបិតា ហើយថ្វាយបង្គំរូបព្រះ មិនខុសពីពួកអ៊ីស្រាអែលដើមទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវជាអ៊ីស្រាអែលសុចរិតយ៉ាងឥតខ្ចោះ ល្អ និងពិតជាអ៊ីស្រាអែលដើម បានសុគត ដើម្បីទទួលយកបាបរបស់យើង ដើម្បីឲ្យយើងអាចចូលមកទទួលសេចក្តីមេត្តាពីព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គបាននាំយើងចូលមហាគ្រួសារព្រះអង្គ ក្នុងក្រឹត្យក្រមនៃនគររបស់អ៊ីស្រាអែលពិតប្រាកដ មិនមែនដោយសារយើងជានរណា ឬយើងបានធ្វើអ្វី តែដោយសារព្រះអង្គជានរណា ហើយបានធ្វើអ្វី។ នៅថ្ងៃនេះ ដោយសារជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ អ្នកជាកូនព្រះ ជាកូនស្ងួនភ្ងារបស់ព្រះអង្គកាលពីពេលមុន និងពេលសព្វថ្ងៃ (កាឡាទី ៣:២៦)។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ម៉ាថាយ ៤:១-១១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ សុភាសិត ១៦-១៨ និងទីតុស ៣
ប្រភេទ
ល្ងាច
មនុស្សមិនអាចស្ទង់ប្រាជ្ញារបស់ព្រះអង្គបាន (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
ដោយKenneth Petersen
March 4, 2025
អេសាយ ៤០:២៥-៣១
គ្មានអ្នកណាអាចស្ទង់យល់យោបល់របស់ទ្រង់បានទេ។ អេសាយ ៤០:២៨
កាលពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣ កែវយឺតមើលផ្កាយអវកាស ចេមស៍ វេប បានធ្វើការរុករកឃើញរឿង ដែលគួរឲ្យកត់សំគាល់មួយទៀត។ តាមរយៈកែវយឺតធំមួយគ្រឿងនេះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រទើបតែបានរកឃើញកាឡាក់ស៊ី៦ទៀត ដែលពីមុនមក មនុស្សជាតិមិនទាន់អាចរកឃើញ នៅក្នុងចក្រវាលដ៏ធំល្វឹងល្វើយ។ ការរុករកឃើញនេះ បាននាំឲ្យមានការក្រឡាប់ចក្រនៅក្នុងការយល់ដឹងរបស់មនុស្ស អំពីអវកាស។ អវកាសយានិកម្នាក់បានធ្វើការកត់សំគាល់ឃើញថា “យើងបានរកឃើញបាតុភូតអ្វីម្យ៉ាង ខុសពីការរំពឹងគិតរបស់យើង ហើយវាក៏ពិតជាបានបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហានៅក្នុងវិទ្យាសាស្ត្រ”។ អ្នកជំនាញផ្នែករូបវិទ្យាអវកាស បានមានប្រសាសន៍ក្នុងលក្ខណៈបន្ទាបខ្លួនថា “ពេលខ្លះ ការមិនបានដឹង គឺមិនមែនជាកំហុសឆ្គងអ្វីទេ”។
រឿងនេះបានបង្ហាញថា ព្រះទ្រង់ហាក់ដូចជាបន្តធ្វើឲ្យយើងគ្រប់គ្នាមានការភ្ញាក់ផ្អើល។ កាលប៉ុន្មានពាន់ឆ្នាំ មុនសម័យដែលមនុស្សមានកែវយឺតមើលផ្កាយ ហោរាអេសាយ ហាក់ដូចជាកំពុងនិយាយដោយផ្ទាល់ទៅកាន់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នថា “តើឯងមិនបានដឹង តើមិនបានឮទេឬអី ថាព្រះដ៏គង់នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបានបង្កើតផែនដី រហូតដល់ចុងបំផុត”(អេសាយ ៤០:២៨)។ គាត់ក៏បានបន្តមានប្រសាសន៍ទៀតថា “គ្មានអ្នកណាអាចស្ទង់យល់យោបល់របស់ទ្រង់បានទេ”(ខ.២៨)។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្ររូបនោះក៏បានទទួលស្គាល់ផងដែរថា មានរឿងជាច្រើនណាស់ នៅក្នុងទីអវកាស ដែលមនុស្សមិនបានដឹង។
ប៉ុន្តែ បទគម្ពីរនេះមានចំណុចជាច្រើនដែលយើងត្រូវយល់ដឹងផងដែរ។ ព្រះដែលយើងមិនអាចស្ទង់ប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់ គឺជាអង្គបុគ្គល ដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្ស។ ព្រះដែលបានបង្កើតកាឡាក់ស៊ីទាំង៦នោះ ដែលគេទើបតែរកឃើញនិងកាឡាក់ស៊ីដទៃទៀត(ខ.២៦) គឺជាព្រះដែល “រមែងចំរើនកំឡាំង ដល់អ្នកដែលល្វើយ ហើយចំណែកអ្នកដែលគ្មានកំឡាំងសោះ នោះទ្រង់ក៏ប្រទានឲ្យ”(ខ.២៩)។ ព្រះនៃចក្រវាល ក៏ជាព្រះដែលមានរូបអង្គ ដែលបានជួយមនុស្ស ដែលសង្ឃឹមដល់ព្រះអង្គ ឲ្យពួកគេបានហើរឡើងទៅលើ ដោយស្លាប ដូចជាឥន្ទ្រី ហោះឡើងដូចសត្វឥន្ទ្រី(ខ.៣១)។ ចូរទុកចិត្តថា ព្រះដែលមនុស្សស្ទង់ប្រាជ្ញាទ្រង់មិនបាន គឺជាព្រះដែលយើងអាចស្គាល់បាន ជាព្រះដែលមានបន្ទូលចូលក្នុងជីវិតយើង ដោយអំណាចចេស្តា។—Kenneth Petersen
តើការដែលព្រះមានប្រាជ្ញាដែលមនុស្សមិនអាចវាស់បាន និងពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់
មានអត្ថន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក? តើព្រះអង្គមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកយ៉ាងណាខ្លះ?
ឱព្រះនៃចក្រវាល ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានធ្វើជាព្រះវរបិតារបស់ទូលបង្គំ។
សូមព្រះអង្គប្រទានទូលបង្គំនូវប្រាជ្ញា និងកម្លាំង។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ជនគណនា ៣៤-៣៦ និង ម៉ាកុស ៩:៣០-៥០
ប្រភេទ
ល្ងាច
ព្រះទ្រង់កាន់ខាងយើងហើយ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
March 4, 2025
«កាលណាមានសេចក្តីល្បួង នោះកុំឲ្យអ្នកណានិយាយថា ព្រះទ្រង់ល្បួងខ្លួនឡើយ ដ្បិតសេចក្តីអាក្រក់ពុំអាចនឹងល្បួងនាំព្រះហឫទ័យព្រះបានឡើយ ហើយព្រះក៏មិនដែលល្បួងអ្នកណាដែរ» (យ៉ាកុប ១:១៣)។
ពេលណាយើងទទួលជឿព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយចំណងនៃអំពើបាបបានដាច់ មានរឿងមួយចំនួនកើតឡើងចំពោះយើងភ្លាម។ ព្រះអង្គបានចម្លងយើងចេញពីសេចក្តីស្លាប់ចូលទៅក្នុងជីវិត ហើយព្រះវិញ្ញាណក៏បានចូលគង់ក្នុងយើង។ ព្រះអង្គទទួលយើងចូលក្នុងមហាគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គ។ យើងបានទទួលការប្រោសលោះ ការផ្លាស់ប្រែ និងការកើតជាថ្មី។ បាបមិនអាចសោយរាជ្យក្នុងជីវិតយើងទៀតទេ។
ប៉ុន្តែ យើងនៅតែជាមនុស្សមានបាប។
នៅក្នុងការជឿព្រះគ្រីស្ទ យើងមិនរស់នៅដោយភាពសុខស្រួលគ្រប់ពេល ដោយជៀសផុតពីការវាយប្រហាររបស់អារក្ស ឬជៀសផុតពីការល្បួងឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចាប់តាំងពីពេលដែលគ្រីស្ទបរិស័ទប្រែចិត្តជឿព្រះរហូតដល់ពេលបានឃើញព្រះគ្រីស្ទ និងបានផ្លាស់ប្រែឲ្យមានលក្ខណៈដូចព្រះអង្គ ពួកគេនៅជាប់ក្នុងសង្គ្រាមប្រឆាំងការល្បួងជាប់ជានិច្ច1។
ព្រះគម្ពីរមានពេញទៅដោយការដាស់តឿនអំពីការល្បួងដែលនាំយើងទៅរកបាប និងការអាក្រក់ ដែលយើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែបានជួប។ ការល្បួងមិនគ្រាន់តែជាការលួងលោមយើងឲ្យធ្វើការអាក្រក់ និងធ្វើរឿងហួសចិត្ត តែក៏នាំយើងឲ្យប្រើការល្អដែលព្រះទ្រង់ប្រទានយើង ហើយប្រើវាក្នុងផ្លូវខុសទាស់ប្រឆាំងនឹងព្រះ។ ក្នុងសៀវភៅរឿង សំបុត្ររបស់អារក្ស Screwtape លោក ស៊ី អេស លូវីស (C.S. Lewis) បានលើកឡើងអំពីការល្បួងឲ្យប្រព្រឹត្តបាប ដែលក្នុងនោះអារក្សបានជំរុញកូនចៅវា ឲ្យ «លើកទឹកចិត្តមនុស្សឲ្យសប្បាយនឹងការល្អជាច្រើន ដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានមក តែសប្បាយក្នុងផ្លូវ និងក្នុងកម្រិតដែលព្រះអង្គបានហាមឃាត់»2។
ព្រះគម្ពីរបានចែងច្បាស់ថា ព្រះអម្ចាស់មិនដែល និងមិនអាចធ្វើជាប្រភពនៃការល្បួងទេ។ នៅពេលដែលកណ្ឌគម្ពីរយ៉ាកុបបានចែងថា ព្រះទ្រង់មិនដែលល្បួងនរណាម្នាក់សោះឡើយ គឺបានចែងដោយផ្អែកទៅលើចារិកលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គ។ ព្រះទ្រង់មិនអាចល្បួងនរណាម្នាក់ឲ្យធ្វើការអាក្រក់ ព្រោះការអាក្រក់មិនមានឥទ្ធិពលមកលើព្រះអង្គឡើយ។ ដើម្បីល្បួងនរណាម្នាក់ឲ្យធ្វើការអាក្រក់ មេល្បួងត្រូវមានចិត្តអរសប្បាយក្នុងការអាក្រក់ តែព្រះអង្គមិនមានចារិកលក្ខណៈដូចនេះទេ។
ពាក្យដែលប្រែមកថា «ល្បួង» ក៏អាចប្រែមកថា «ល្បងល»។ ដូចនេះ ការល្បួងមកលើចិត្តរបស់យើងដែលមានបាប ក៏ជាការល្បងលដែលអាចពង្រឹងជំនឿយើងផងដែរ។ ពេលយើងជួបការល្បងល ដែលព្រះទ្រង់អនុញ្ញាតឲ្យកើតមាន យើងគួរតែនឹកចាំថា គោលបំណងរបស់ព្រះអង្គមិនមែនដើម្បីឲ្យយើងចាញ់ការល្បួង ឬការល្បងលនោះទេ តែដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់យើងវិញ។ អារក្សចង់ឲ្យយើងចាញ់ល្បួង តែព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងមានជ័យជម្នះ។ ព្រះអង្គកាន់ខាងយើង ហើយព្រះអង្គផ្សំការគ្រប់យ៉ាង សូម្បីតែការល្បងល និងការល្បួង ដើម្បីជាប្រយោជន៍យើង។
ដូចនេះ ជាប្រចាំ តើអ្នកតយុទ្ធនឹង (ឬចាញ់)ការល្បួងអ្វីខ្លះ? ចូរយើងចាត់ទុកការល្បួងទាំងនោះ ជាឱកាស ដើម្បីសម្រេចចិត្តស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ដើម្បីផ្គាប់ចិត្តព្រះវរបិតា ដើម្បីចម្រើនឡើងឲ្យមានលក្ខណៈដូចព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីមានជ័យជម្នះ ក្នុងសង្គ្រាមខាងឯវិញ្ញាណ។ «ដូច្នេះ ត្រូវចុះចូលចំពោះព្រះ ហើយតស៊ូនឹងអារក្សវិញចុះ នោះវានឹងរត់ចេញពីអ្នករាល់គ្នាទៅ» (យ៉ាកុប ៤:៧)។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ១ពេត្រុស ១:១៣-២១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ យ៉ូប ១-២ និង១កូរិនថូស ១
1The Westminster Confession of Faith 8.2.
2The Screwtape Letters (ឆ្នាំ១៩៤២; HarperCollins, ឆ្នាំ២០០១), ទំព័រ៤៤។