មានចិត្តសប្បុរសតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
October 29, 2025
«នាងក៏រៀបរាប់ប្រាប់ម្ដាយក្មេក ពីដំណើរដែលនាងបានធ្វើនៅទីណានោះ ដោយពាក្យថា មនុស្សនោះដែលខ្ញុំបានទៅធ្វើការជាមួយនៅថ្ងៃនេះ លោក ឈ្មោះ បូអូស។ នោះគាត់និយាយទៅកូនប្រសាថា សូមឲ្យលោកបានពរពីព្រះយេហូវ៉ាចុះ ដោយព្រោះលោកមិនខាននឹងប្រព្រឹត្តដោយសប្បុរស ដល់ទាំងមនុស្សរស់នឹងមនុស្សស្លាប់ផង» (នាងរស់ ២:១៩-២០)។
នៅថ្ងៃនេះ អ្នកអាចធ្វើឲ្យគេមើលឃើញព្រះ ដែលគេមើលមិនឃើញ។
កាលនាងរស់ចេញទៅរើសគួរស្រូវនៅវាលស្រែ នាងមិនបានដឹងទេថា ការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះមានភាពអស្ចារ្យប៉ុណ្ណា។ នាងបានជ្រកនៅក្នុងព្រះ ប៉ុន្តែតាមរយៈលោក បូអូស នាងក៏បានដឹងថា ព្រះអម្ចាស់អាចនឹងធ្វើសម្រាប់នាងហួសសន្ធឹកលើសជាងអស់ទាំងសេចក្ដីដែលនាងទូលសូម ឬគិតក្ដី។
កាលព្រះអម្ចាស់បានតាំងសញ្ញាជាមួយពួកអ៊ីស្រាអែល ព្រះអង្គបានបើកបង្ហាញសេចក្តីសប្បុរស ក្នុងនាមព្រះអង្គជាព្រះដែល «សេចក្ដីសុចរិត ដល់ពួកកំព្រានឹងពួកមេម៉ាយ ក៏ស្រឡាញ់អ្នកប្រទេសក្រៅ ទាំងប្រទានឲ្យមានអាហារ នឹងសំលៀកបំពាក់ផង» (ចោទិយកថា ១០:១៨)។ ព្រះអង្គបានប្រទានក្រឹត្យវិន័យដល់រាស្ត្រព្រះអង្គ មិនមែនដើម្បីឲ្យពួកគេមានភាពជ្រុលនិយមខាងក្រឹត្យវិន័យនោះទេ តែដើម្បីឲ្យពួកគេបង្ហាញឲ្យគេស្គាល់ចរិតលក្ខណៈរបស់ព្រះអង្គ ហើយថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គតាមរយៈការស្តាប់បង្គាប់របស់ពួកគេ។ ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គ មានផ្នែកដែលបានបង្កើតគោលការណ៍សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់អ្នកដែលកំពុងជាប់នៅក្នុងកាលៈទេសៈដ៏លំបាក។
ខណៈពេលដែលលោក បូអូស បានស្តាប់បង្គាប់តាមក្រឹត្យវិន័យ ដោយអញ្ជើញនាងរស់ ឲ្យចូលមកញាំអាហាររបស់គាត់ (នាងរស់ ២:១៤) គឺគាត់បានធ្វើដោយចិត្តសន្តោសចរិតលក្ខណៈប្រណី។ គាត់បានទទួលសេចក្តីសប្បុរសពីព្រះ ហើយដឹងថា គាត់អាចចែករំលែកសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះអង្គជាមួយអ្នកដទៃដែរ។ គាត់បានធ្វើតាមព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះតាមរយៈការប្រព្រឹត្តជាក់ស្ដែង ធ្វើឲ្យនាងរស់ក៏បានស្គាល់បំណងព្រះទ័យរបស់ព្រះកាន់តែច្បាស់។ ជាងនេះទៅទៀត ការសន្តោសប្រណីរបស់គាត់ បានដើរទន្ទឹមនឹងសេចក្តីសប្បុរសរបស់គាត់ នៅពេលដែលគាត់មិនគ្រាន់តែបានអញ្ជើញនាងរស់ ឲ្យបរិភោគអាហារ តែក៏បានឲ្យនាងមានកន្លែងអង្គុយ ក្នុងចំណោមពួកអ្នកច្រូតកាត់របស់គាត់ផងដែរ។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តនាងឲ្យបរិភោគឲ្យឆ្អែត។ គាត់បានអនុញ្ញាតឲ្យនាងរើសគួរស្រូវដែលល្អបំផុត គឺមិនគ្រាន់តែគួរស្រូវដែលនៅសល់ប៉ុណ្ណោះទេ។ ទោះនាងមានឋានៈ និងមានពូជសាសន៍ផ្សេងពីគាត់ក៏ដោយ ក៏គាត់មិនបានរើសអើង ឬបណ្ដេញឲ្យនាងនៅឆ្ងាយពីគាត់ដែរ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានធ្វើលើសការតម្រូវក្នុងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ។
ការនេះគ្រាន់តែជាការឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការស្វាគមន៍ ដែលព្រះទ្រង់ប្រទានមកយើងតាមរយៈព្រះគ្រីស្ទ ខណៈពេលដែលព្រះអង្គអញ្ជើញយើងចូលតុជាមួយព្រះអង្គនៅនគរស្ថានសួគ៌។ នេះជាការផ្តល់ឲ្យដែលយើងរាល់គ្នាជាគ្រីស្ទានគួរតែយកតម្រាប់តាម។ បើមាននរណាម្នាក់ ជាស្ត្រីមេម៉ាយ អ្នកទាល់ក្រ មានការឈឺចាប់ ឬចិត្តជូរល្វីងក្តី ចូលរួមកម្មវិធីថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារ ឬក្នុងផ្ទះរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ យើងត្រូវតែស្វាគមន៍ពួកគេដោយចិត្តស្មោះត្រង់ តាមគំរូនៃការថែរក្សារបស់ព្រះអង្គតាមសេចក្តីសញ្ញា។
និយាយរួម នាងរស់ មានអំណរជាពន់ពេក ចំពោះការយកអាសាដែលលោក បូអូស បន្តមានចំពោះនាង។ នៅពេលនាងត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ដោយស្បៀងអាហារច្រើន នាង ណាអូមី ក៏បានអរសប្បាយចំពោះសេចក្តីសប្បុរសរបស់លោក បូអូស ដោយគាត់រៀបរាប់អំពី «សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ» ដែលមានការផ្គត់ផ្គង់ដោយសេចក្តីសប្បុរស និងសេចក្តីមេត្តា តាមសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់។ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់លោក បូអូស ដែលមានការផ្គត់ផ្គង់បានបណ្ដាលចិត្តនាងរស់ និងនាងណាអូមី ឲ្យថ្វាយបង្គំព្រះ ដែលបានមានពេញដោយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ដែលមានការផ្គត់ផ្គង់ (និក្ខមនំ ៣៤:៦-៧)។
សេចក្តីសប្បុរសរបស់លោក បូអូស បានហូរហៀរចេញពីសេចក្តីសប្បុរសប្រកបដោយព្រះគុណដែលគាត់បានទទួលពីព្រះមិនដែលខាន។ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកទទួលបានការថែរក្សាពីព្រះអម្ចាស់ ពេលណាយើងផ្តល់ឲ្យនូវការថែរក្សាដល់អ្នកដទៃតាមគំរូព្រះអង្គ ពួកគេនឹងអាចស្គាល់ព្រះអង្គផងដែរ។ ពេលនោះមនុស្សគ្រប់ជំនាន់អាចមើលឃើញព្រះដែលគេមើលមិនឃើញ តាមរយៈសេចក្តីអាណិតរបស់រាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ។ តើអ្នកនឹងមានចិត្តល្អដែលសប្បុរស និងប្រកបដោយព្រះគុណលើសពីការរំពឹងគិតចំពោះនរណា នៅថ្ងៃនេះ?
ខគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ នាងរស់ ២:១៤-២៣
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ២សាំយ៉ូអែល ១២-១៣ និង១យ៉ូហាន ៣