តយុទ្ធនឹងចិត្តជូរល្វីង
ដោយAlistair Begg
January 8, 2025
«គ្រានោះ ពួកទ័ពស៊ីរីបានចេញ ទៅដោយកងៗ គេចាប់ក្មេងស្រីម្នាក់ នាំមកពីស្រុកអ៊ីស្រាអែល នាងនោះក៏បម្រើប្រពន្ធណាម៉ាន់ នាងនិយាយនឹងចៅហ្វាយស្រីរបស់ខ្លួនថា “ឱបើជាលោកប្រុស ជាចៅហ្វាយនាងខ្ញុំ បាននៅជាមួយនឹងហោរាដែលនៅក្រុងសាម៉ារីទៅអេះ នោះលោកនឹងមើលរោគឃ្លង់នេះឲ្យជាទៅ”» (២ពង្សាវតាក្សត្រ ៥:២-៣)។
ព្រះទ្រង់អាចប្រើទុក្ខលំបាក ដើម្បីនាំមនុស្សម្នាក់ឲ្យចូលកាន់តែជ្រៅ ទៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកនោះបានឮព្រះបន្ទូល ហើយមិនបានឆ្លើយតបដោយជំនឿ នោះការរងទុក្ខរបស់គាត់ ដែលគ្មានសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹម នឹងធ្វើឲ្យគាត់មានចិត្តជូរល្វីង ខណៈពេលដែលចិត្តរបស់គាត់កាន់តែរឹង ជាជាងទន់នៅចំពោះព្រះអង្គ។ ម្យ៉ាងទៀត ទុក្ខលំបាកអាចធ្វើឲ្យយើងរត់ទៅរកព្រះ ហើយក៏អាចធ្វើឲ្យយើងរត់ចេញពីព្រះអង្គផងដែរ។ ក្នុងពេលដែលយើងកំពុងមានទុក្ខលំបាក យើងត្រូវតែសួរខ្លួនឯងថា «តើទុក្ខលំបាកនេះកំពុងធ្វើឲ្យខ្ញុំមានចិត្តជូរល្វីង និងចិត្តអាក្រក់ ឬកំពុងធ្វើឲ្យខ្ញុំមានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងមានចិត្តសុភាព?»។
ក្នុងកណ្ឌគម្ពីរ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ក្នុងចំណោមរឿងរ៉ាវរបស់ស្ដេច និងពួកហោរាជាច្រើន យើងសង្កេតឃើញការឆ្លុះបញ្ចាំងដ៏អស្ចារ្យនៃការមានចិត្តសុភាព និងការបន្ទាបខ្លួន នៅចំពោះមុខទុក្ខលំបាកដ៏ធំមួយ តាមរយៈគំរូរបស់ក្មេងស្រីជនជាតិអ៊ីស្រាអែលម្នាក់។ សាសន៍ស៊ីរីបានចាប់ខ្លួនក្មេងស្រីម្នាក់ ក្នុងអំឡុងការវាយលុកចូលទឹកដីអ៊ីស្រាអែល ហើយក៏បាននាំនាងចេញឆ្ងាយពីក្រុមគ្រួសាររបស់នាង ក្នុងទឹកដីអ៊ីស្រាអែល ហើយក៏បានបង្ខំនាងឲ្យធ្វើការជាអ្នកបម្រើរបស់លោកណាម៉ាន ជាមេទ័ពរបស់កងទ័ពស៊ីរី។ នេះជាសោកនាដកម្មដែលពិបាកពណ៌នារបស់ក្មេងស្រី និងក្រុមគ្រួសាររបស់នាង!
តែក្នុងពេលដែលមានទុក្ខលំបាកដ៏ខ្លាំងនោះ យើងឃើញថា នាងបានបង្ហាញចេញនូវចិត្តទន់ភ្លន់ ពេលបានដឹងថា ចៅហ្វាយរបស់នាងមានជំងឺឃ្លង់ ហើយក៏បានប្រាប់ភរិយារបស់លោកណាម៉ាន អំពីរបៀបដែលគាត់អាចទទួលការប្រោសឲ្យជា។ បើសិនជានាងបណ្តោយឲ្យខ្លួនឯង មានចិត្តជូរល្វីង ពេលដែលនាងឮគេនិយាយតគ្នា នៅក្នុងផ្ទះថា គាត់មានជំងឺឃ្លង់ នោះនាងប្រហែលជាសន្និដ្ឋានថា គាត់សមនឹងមានជំងឺនេះ។ តែនាងមិនបានធ្វើដូចនេះទេ។ នាងចង់ឲ្យរឿងល្អបំផុតកើតមានចំពោះសត្រូវរបស់នាង ជាជាងឲ្យការអាក្រក់កើតឡើងចំពោះពួកគេ។ តើនាងអាចធ្វើដូចនេះបាន ដោយរបៀបណា? ពីព្រោះ គេបានសន្និដ្ឋានថា នៅចំពោះមុខនៃភាពទទេ និងទុក្ខព្រួយ ដែលបណ្ដាលមកពីការពង្រាត់ចេញពីគ្រួសារ នាងបានងាកទៅរកព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ និងព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គ ម្តងហើយម្តងទៀត។
ពេលណាយើងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនារបស់យើង ឬព្យាយាមយកអាសាអ្នកដែលកំពុងជួបទុក្ខធ្ងន់ ចូរយើងកុំភ្លេចបើកចំហចិត្តរបស់យើង ឲ្យមានភាពស្រទន់។ តើងាយស្រួលទេ? គឺមិនងាយស្រួលទេ! ប៉ុន្តែ សេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះ មានភាពធំធេងណាស់ ហើយក៏គ្របដណ្ដប់ពីលើគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ បានជាអាចទ្រទ្រង់យើង សូម្បីតែនៅក្នុងពេលដែលយើងមានការឈឺចាប់បំផុត។ ដូចនេះ ចូរយើងងាកទៅរកព្រះអង្គ ក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈ ហើយទទួលយកការកម្សាន្តចិត្ត នៅក្នុងសេចក្តីស្មោះត្រង់ និងការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះអង្គ។ ពេលណាអ្នកងាកទៅរកព្រះអង្គ អ្នកនឹង «អាចនឹងកម្សាន្តចិត្តអ្នកឯទៀត ក្នុងអស់ទាំងសេចក្តីវេទនារបស់គេបានដែរ គឺដោយសារសេចក្តីក្សាន្តនោះឯង ដែលព្រះបានកម្សាន្តចិត្តយើងស្រេចហើយ» (២កូរិនថូស ១:៤)។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ២កូរិនថូស ៥:៦-២១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ លោកុប្បត្ដិ ២៣-២៤ និងរ៉ូម ៨:២២-៣៩