សុភាសិត ១៤:៧-៨,១៤-១៥
មនុស្សមានគំនិតវាងវៃរមែងមើលផ្លូវខ្លួនដោយប្រយ័ត្ន។ សុភាសិត ១៤:១៥
លោកអេសឌែន(Ezdan) ជាគ្រូពេទ្យក្នុងទីក្រុងតូចមួយ ដែលមានក្តីស្រមៃធំមួយ សម្រាប់កូនស្រីរបស់គាត់ ឈ្មោះអ៊ីលែន័រ(Eleanor) កាលនាងស្ថិតក្នុងវ័យកុមារនៅឡើយ។ នាងបានចាប់កំណើតមក ដោយកាយសម្បទាមិនគ្រប់គ្រាន់ និងមានកំរិតបញ្ញាខ្សោយ ហើយគាត់ចង់បើកមុខរបរមួយ ដែលអាចផ្តល់ប្រាក់ចំណូលឲ្យនាងជាប្រចាំ នៅពេលអនាគត។ គាត់ខ្លាចក្តីស្រមៃរបស់គាត់មិនអាចក្លាយជាការពិត ដូចនេះ គាត់ក៏បានរៀនវគ្គសិក្សាតាមអនឡាញមួយ អំពីរបៀបបើកអាជីវកម្ម។ បន្ទាប់មក គាត់និងភរិយារបស់គាត់ ក៏បានបើកហាងដុតនំប៉័ងប្រចាំគ្រួសារមួយកន្លែង ក្នុងទីក្រុងដែលពួកគេរស់នៅ ក្នុងរដ្ឋវ៉ាយអូមីង ហើយមុខរបរនេះក៏មានការរីកចម្រើន។ លោកអេសឌែន ក៏បាននិយាយថា “មុខរបរនេះបានក្លាយជាអាជីវកម្មពិតប្រាកដមួយ ដែលមានបុគ្គលិកម្នាក់”។ សព្វថ្ងៃនេះ អ៊ីលែន័របានពេញវ័យ ហើយបានធ្វើការជាអ្នកគិតលុយ និងទំនាក់ទំនងអតិថិជនតាមអនឡាញ។ លោកអេសឌែន ក៏បាននិយាយទៀតថា “គ្រប់គ្នានៅក្នុងទីក្រុង សុទ្ធតែដឹងថា នាងជានរណា”។ សេចក្តីជំនឿដែលគាត់មាន នៅក្នុងការរៀបផែនការ សម្រាប់ពេលអនាគតរបស់អេលែន័រ គឺបានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ ជ្រើសរើសយកភាពវាងវៃ។
ភាពវាងវៃគឺជាគុណធម៌ ដែលព្រះគម្ពីរបានចែងតាំងពីយូរមកហើយ។ ភាពវាងវៃគឺជាធាតុផ្សំនៃប្រាជ្ញា ដែលព្រះអម្ចាស់ប្រទាន សម្រាប់ការរៀបផែនការសម្រាប់ពេលបច្ចុប្បន្ន និងពេលអនាគត។ បទគម្ពីរសុភាសិត ១៤:៨ បានចែងថា “ឯប្រាជ្ញារបស់មនុស្សវាងវៃ នោះគឺឲ្យបានយល់ផ្លូវរបស់ខ្លួន តែសេចក្ដីចំកួតរបស់មនុស្សល្ងី‌ល្ងើ នោះជាសេចក្ដីឆ‌បោកទទេ”។ មនុស្សវាងវៃស្វែងរកប្រាជ្ញាពីព្រះ ដើម្បីរៀបផែនការសម្រាប់ពេលអនាគត ជាជាងព្រួយបារម្ភអំពីពេលអនាគត ឬមិនធ្វើអ្វីមួយ សម្រាប់ពេលអនាគត។ 
តាមពិត ពាក្យ ព្រូឌិន (prudence) ជាភាសាអង់គ្លេស ដែលប្រែមកថា វាងវៃ មានប្រភពមកពីពាក្យ ព្រូឌិនធីអា(prudentia) ជាភាសាឡាតាំង ដែលមានន័យថា “ការយល់ដឹងមុន”។ “មនុស្សឆោតល្ងង់គេជឿគ្រប់ពាក្យទាំងអស់ តែមនុស្សមានគំនិតវាង‌វៃរមែងមើលផ្លូវខ្លួនដោយប្រយ័ត្ន”(ខ.១៥)។ មនុស្សវាងវៃគិតទុកជាមុន អំពីរឿងដែលអាចកើតឡើង នៅពេលខាងមុខ ហើយពួកគេក៏បានការពារទុកជាមុន ដើម្បីឲ្យមានសុវត្ថិភាព។ 
ចូរយើងរស់នៅ ដោយភាពវាងវៃ ដោយបោះជំហានទៅមុខជាមួយព្រះអង្គ ដោយសេចក្តីជំនឿច្បាស់លាស់។—Patricia Raybon

តើព្រះទ្រង់បានបង្ហាញអ្នក អំពីរបៀបធ្វើផែនការ ដែលថ្វាយព្រះកិត្តិនាមដល់ព្រះអង្គដូចម្តេចខ្លះ? 
តើអ្នកនឹងធ្វើផែនការ ដើម្បីពេលអនាគត ដោយភាពវាងវៃ ដោយជំនឿ ដូចម្តេចខ្លះ? 
ឱព្រះវរបិតា ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានបណ្តាលចិត្តទូលបង្គំឲ្យធ្វើផែនការ ដោយគំនិតវាងវៃ។ 
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ២របាក្សត្រ ៣៤-៣៦ និង យ៉ូហាន ១៩:១-២២