ព្រឹក
មានកន្លែងសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ
ដោយKaren Pimpo
August 16, 2025
ទំនុកដំកើង ៦៨:១-១០
ព្រះទ្រង់ប្រោសមនុស្សត្រមោចឲ្យបែកជាគ្រួសារឡើង។ ទំនុកដំកើង ៦៨:៦
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំបានរចនាប្រតិទិន ដោយខ្លួនឯង សម្រាប់ព្យួរនៅលើជញ្ជាំង តែថ្មីៗនេះ ជញ្ជាំងផ្ទះរបស់យើងមានលក្ខណៈចង្អៀតបន្តិច។ ជារៀងរាល់ខែ យើងតែងតែតុបតែងប្រតិទិននោះ ដោយរូបថតដែលយើងចូលចិត្តជាងគេ ដែលយើងថតកាលពីឆ្នាំមុន ហើយគូសចំណាំថ្ងៃសំខាន់ៗ។ នៅពេលដែលគ្រួសារយើងស្វាគមន៍សមាជិកថ្មី ដែលជាកូនប្រសារប្រុសស្រី និងក្មេងៗដែលបានចាប់កំណើតក្នុងគ្រួសារយើង យើងត្រូវដាក់បន្ថែមរូបថតបញ្ច្រៀតគ្នា ដើម្បីឲ្យគ្រប់គ្នាមានរូបថតនៅលើប្រតិទិននោះ។ សព្វថ្ងៃនេះ គ្រួសារយើងមានអ្នកធ្វើខួបកំណើតក្នុងថ្ងៃដូចគ្នា ហើយថ្ងៃឈប់សម្រាកខ្លះ បានលប់ពីលើដោយថ្ងៃខួបអាពាហ៍ពិពាហ៍។ សមាជិកថ្មីរបស់យើងមិនបានធ្វើឲ្យខូចប្រតិទិននោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបានធ្វើឲ្យប្រតិទិននោះ កាន់តែមានតម្លៃចំពោះខ្ញុំ។
នៅក្នុងនគរព្រះ ការរាប់បញ្ចូលសមាជិកថ្មី ក្នុងគ្រួសារតែងតែជាព្រះពរ ដែលគួរឲ្យយើងអបអរ។ ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងថា ព្រះទ្រង់ប្រោសមនុស្សឯកោឲ្យមានគ្រួសារឡើង(ទំនុកដំកើង ៦៨:៦)។ ព្រះអង្គបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការការពាររបស់ព្រះអង្គ ក្នុងបរិបទនៃគ្រួសារ ដោយព្រះអង្គជាឪពុករបស់ក្មេងកំព្រា និងជាអ្នកការពារស្រ្តីមេម៉ាយ(ខ.៥)។ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងស្វាគមន៍អ្នកដែលឯកោ អ្នកដែលគេបន្ទាបបន្ថោក ឬចោទប្រកាន់ ហើយព្រះអង្គនាំពួកឈ្លើយសឹកចេញ ដោយសម្លេងច្រៀង(ខ.៦)។
ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គបានទទួលចិញ្ចឹមយើង ក្នុងគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គ(កាឡាទី ៤:៥) ហើយយើងមានបេសកកម្ម ដែលត្រូវចែកចាយការអញ្ជើញរបស់ព្រះអង្គ ឲ្យអ្នកដទៃបានចូលក្នុងគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គផងដែរ(២កូរិនថូស ៥:២០)។ កាលណាមនុស្សកាន់តែច្រើនទទួលយកការអញ្ជើញចូលគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គ នោះគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គកាន់តែមានភាពស្រស់ស្អាត។ យើងមិនចាំបាច់ត្រូវព្រួយបារម្ភថា គ្រួសាររបស់ព្រះអង្គនឹងអស់ធនធាន ដោយសារមានសមាជិកច្រើនពេកនោះទេ ព្រោះព្រះអង្គមានកន្លែងសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ ហើយព្រះអង្គសប្បាយព្រះទ័យ ក្នុងការបន្ថែមមនុស្សចូលគ្រួសាររបស់ព្រះអង្គ។—Karen Pimpo
តើអ្នកអាចអញ្ជើញអ្នកដទៃចូលគ្រួសាររបស់ព្រះ នៅថ្ងៃនេះ ដោយរបៀបណា?
តើការដែលព្រះអង្គមានកន្លែងសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗមានអត្ថន័យដូចម្តេច ចំពោះអ្នក?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានស្រឡាញ់ទូលបង្គំ
និងអនុញ្ញាតឲ្យទូលបង្គំចែកចាយអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ដល់អ្នកដទៃ។
ប្រភេទ
ល្ងាច
អ្នកបម្រើដែលមិនស័ក្ដិសមរបស់ព្រះ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
August 16, 2025
«រួចលោកអធិស្ឋានដល់ព្រះយេហូវ៉ាថា ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ តើមិនមែនជាសេចក្តីនេះឯងដែលទូលបង្គំបានថា ក្នុងកាលដែលទូលបង្គំនៅឯស្រុករបស់ទូលបង្គំនៅឡើយទេឬអី គឺដោយហេតុនោះបានជាទូលបង្គំខំរត់ទៅឯក្រុងតើស៊ីសវិញ ពីព្រោះទូលបង្គំបានដឹងថា ទ្រង់ជាព្រះដ៏ប្រកបដោយករុណាគុណ ក៏មានព្រះហឫទ័យអាណិតអាសូរ ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានសេចក្តីសប្បុរសជាបរិបូរ ក៏តែងតែប្រែគំនិតចេញពីការអាក្រក់ផង... តែព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះបន្ទូលតបនឹងលោកថា ការដែលឯងខឹងដូច្នេះតើគួរឬ?»(យ៉ូណាស ៤:២,៤)។
ពេលណាក្មេងៗធ្វើអ្វីខុស ពួកគេច្រើនតែស្វែងរកការអត់ទោសពីឪពុកម្តាយ ប៉ុន្តែពេលដែលឪពុកម្តាយបានអត់ទោសឲ្យពួកគេហើយ ពួកគេក៏បាននិយាយថា «កូនដឹងថាកូនបានធ្វើខុស ប៉ុន្តែ...កូនបានធ្វើ ដោយហេតុផលដ៏ល្អឥតខ្ចោះ»។ យើងឃើញថា ពួកគេបានដោះសា តាមរបៀបស្រដៀងនឹងហោរា យ៉ូណាស ផងដែរ។ ព្រះទ្រង់បានអត់ទោសឲ្យគាត់ លើកគាត់ឡើង ហើយនាំគាត់ឲ្យដើរផ្លូវត្រូវវិញ ប៉ុន្តែគាត់នៅតែព្យាយាមលើកហេតុផលការពារការមិនស្តាប់បង្គាប់របស់គាត់។ គាត់នៅតែមានកំហឹង និងប្រកែកជាមួយព្រះអង្គ ខណៈពេលដែលគាត់អធិស្ឋាន ដែលការធ្វើដូចនេះ គឺមិនងាយស្រួលទេ។
ចូរយើងកត់សម្គាល់ថា គាត់បានប្រើពាក្យ «ទូលបង្គំ» ប៉ុន្មានដង នៅក្នុងការប្រកែកជាមួយព្រះអង្គ។ គាត់បាននិយាយអំពីខ្លួនឯងច្រើនពេក ដូចនេះគាត់គិតអំពីខ្លួនឯងក្នុងចិត្តគាត់ច្រើនពេក ពេលដែលគាត់លើកយករឿងគាត់មកប្រកែកជាមួយព្រះអង្គ។ គាត់ទំនងគិតស្នានយ៉ាងល្ងង់ខ្លៅថា ផ្លូវរបស់គាត់ល្អជាងផ្លូវរបស់ព្រះអង្គ។
ការរអ៊ូរទាំរបស់លោក យ៉ូណាស ក៏បានចាក់ឫសចូលជ្រៅទៅក្នុងការមានស្តង់ដារពីរ។ ទោះគាត់ទើបតែបានទទួលសេចក្តីអាណិត និងសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែមិនចង់ឲ្យព្រះអង្គបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាដូចនោះដល់មនុស្ស ដែលគាត់មិនចង់ឲ្យព្រះអង្គប្រោសលោះ។
លោក យ៉ូណាស មានបញ្ហាធំមួយជាមួយព្រះគុណនៃការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះ។ គាត់ខឹង ព្រោះព្រះអង្គបានធ្វើ តាមរបៀបដែលគាត់មិនយល់ ឬមិនគាំទ្រ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសតាំងពីយូរមកហើយថា «អញនឹងប្រោសដល់អ្នកណាដែលអញចង់ប្រោស ហើយនឹងផ្សាយសេចក្តីមេត្តាករុណាដល់អ្នកណាដែលអញចង់ផ្សាយឲ្យ»(និក្ខមនំ ៣៣:១៩)។ មនុស្សមិនអាចយល់អំពីព្រះគុណរបស់ព្រះសម្រាប់មនុស្សមានបាបបានទេ។ មនុស្សមិនអាចយល់អំពីមូលហេតុដែលព្រះអង្គប្រទានព្រះគុណ តែព្រះគុណព្រះអង្គបានឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យគេដឹងថា ព្រះអង្គជានរណា។
នៅក្នុងការឆ្លើយតប ចំពោះប្រតិកម្មរបស់លោក យ៉ូណាស ព្រះអម្ចាស់មិនបានសួរថា តើគាត់ខឹង ឬអត់ទេ ប៉ុន្តែព្រះអង្គសួរថា ការដែលគាត់ខឹងដូច្នេះ តើសមហេតុផលដែរឬទេ? លោក យ៉ូណាស គឺជាតំណាងឲ្យប្រជាជាតិមួយ ដែលព្រះអម្ចាស់បានជ្រើសរើស ទោះពួកគេបានវង្វេងចេញពីព្រះអង្គក៏ដោយ ហើយព្រះអង្គក៏បានជួយសង្គ្រោះពួកគេ ទោះពួកគេមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះអង្គក៏ដោយ។ ដូចនេះ ចំណុចស្នូលនៃបញ្ហារបស់គាត់ គឺស្ថិតនៅត្រង់ថា តើគាត់មានហេតុផលអ្វី ដែលត្រូវឃាត់ឃាំងព្រះអង្គមិនឲ្យមានសេចក្តីអាណិតចំពោះអ្នកដទៃ? ចម្លើយនោះគឺ គាត់គ្មានហេតុផលត្រឹមត្រូវទេ។ យើងក៏គ្មានសិទ្ធិឃាត់ឃាំងព្រះ មិនឲ្យបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាចំពោះនរណាម្នាក់ឡើយ ហើយក៏គ្មានសិទ្ធិកំណត់ថា ព្រះអង្គត្រូវតែសង្គ្រោះរាស្រ្តព្រះអង្គ និងលើកតម្កើងព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះអង្គ តាមរបៀបណាមួយដែរ។
បើយើងខឹងនឹងព្រះ ហើយរអ៊ូរទាំអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសម្រេចព្រះទ័យបំពេញគោលបំណងរបស់ព្រះអង្គ នោះគឺដោយសារយើងបានភ្លេចថា យើងមានភាពមិនស័ក្ដិសមប៉ុណ្ណា ក្នុងការទទួលព្រះគុណព្រះអង្គ។ យើងទ្រាំទ្រយ៉ាងខ្លាំង ចំពោះការមិនស្តាប់បង្គាប់របស់ខ្លួនឯង បានជាយើងគិតថា យើងស័ក្តិសមនឹងឲ្យព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងយើង ហើយប្រទានពរយើង។ នេះជាផ្នត់គំនិតដ៏គ្រោះថ្នាក់។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះអង្គធ្វើ គឺសុទ្ធតែដោយសារព្រះគុណព្រះអង្គទេ។ ទាល់តែយើងបានស្គាល់ព្រះគុណព្រះច្បាស់ ទើបយើងអាចអរសប្បាយ នៅក្នុងសេចក្តីមេត្តាដ៏បរិបូររបស់ព្រះ ដែលបានចាក់មកលើពួកបរិសុទ្ធដែលមិនស័ក្ដិសមរបស់ព្រះអង្គយ៉ាងហូរហៀរ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ យ៉ូណាស ៤
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ទំនុកតម្កើង ៩៤-៩៦ និងកាឡាទី ១