ចង់ទៅរស់នៅក្នុងប្រទេសល្អជាង (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
October 13, 2025
«ឯយ៉ូសែបនឹងពួកគ្រួឪពុកគាត់ទាំងប៉ុន្មាន ក៏នៅក្នុងស្រុកអេស៊ីព្ទតទៅ យ៉ូសែបគាត់រស់នៅ បានអាយុ១១០ឆ្នាំ...រួចគាត់និយាយទៅបងប្អូនថា ខ្ញុំហៀបនឹងស្លាប់ហើយ តែ...ព្រះទ្រង់នឹងប្រោសអ្នករាល់គ្នាជាមិនខាន នោះអ្នករាល់គ្នាត្រូវយកឆ្អឹងខ្ញុំចេញពីនេះឡើងទៅជាមួយផង» (លោកុប្បត្ដិ ៥០:២២,២៤-២៥)។
រយៈពេល៦០ឆ្នាំចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់លោក យ៉ូសែប ត្រូវបានសង្ខេបមកនៅត្រឹមឃ្លា «លោកយ៉ូសែបបន្តរស់នៅក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទ»។ ព្រះគម្ពីរមិនសូវបាននិយាយអំពីរយៈពេលនេះ ដូចរយៈពេលដើមដំបូងនៃជីវិតគាត់នោះទេ។ ប៉ុន្តែ រយៈពេល៦០ឆ្នាំទាំងមូលមិនមែនមិនសំខាន់នោះទេ។ ពេលយើងពិចារណាអំពីរយៈពេលចុងក្រោយនេះ យើងគួរតែសួរខ្លួនឯងថា តើយើងកំពុងរស់នៅដើម្បីអ្វី? តើយើងមានគម្រោងប្រើពេលវេលាដែលព្រះបានប្រទានយើងសម្រាប់ធ្វើអ្វីខ្លះ?
យើងពិតជាងាយនឹងប្រើជីវិតយើង ដេញតាមសាច់ឈាមក្នុងលោកីយ៍ដែលមានដូចជា ភាពជោគជ័យក្នុងអាជីព ស្ថេរភាពផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ ឬភាពសុខស្រួល។ គេចូលចិត្តនិយាយកុហកយើងថា គោលដៅនៃជីវិតគឺសម្រាប់រស់នៅជាទាសករនៅក្នុងមុខរបរ រហូតដល់ពេលដែលអ្នកលែងមានកម្លាំងធ្វើការទៀត ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចមានភាពសុខស្រួលនៅពេលអនាគត និយាយរួមគោលបំណងនៃជីវិតគឺដើម្បីរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ការចូលនិវត្តន៍។ នៅពេលដែលអ្នកជឿព្រះឈានទៅដល់រដូវកាលមួយដែលពួកគេមានលុយ ភាពនឹងនរ និងប្រាជ្ញា ដែលពួកគេគិតថា ខ្លួនអាចលះបង់ដើម្បីធ្វើការបម្រើព្រះ ពួកគេក៏បានចាប់ផ្តើមស្រមៃអំពីការគេចខ្លួនទៅសំងំក្នុងរូងភ្នំដ៏សុខស្រួលដែលជាការចូលនិវត្តន៍។
ក្នុងនាមយើងជាអ្នកដើរតាមព្រះយេស៊ូវ យើងមិនត្រូវតែរស់នៅ ធ្វើមើលតែជីវិតរបស់យើង មានតែនៅលើផែនដីនេះឡើយ។ ប៉ុន្តែ អ្នកខ្លះមិនអាចនិយាយដោយស្មោះត្រង់ថា «ជីវិតរបស់យើងមិនមែនសម្រាប់រស់នៅតែនៅលើផែនដីនេះទេ» ព្រោះតាមរយៈអ្វីៗដែលយើងកំពុងធ្វើ ដោយប្រើពេលវេលា ទេពកោសល្យ និងលុយរបស់យើង យើងហាក់ដូចជាកំពុងនិយាយថា «នេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំធ្វើការ៦០ម៉ោងក្នុងមួយសប្តាហ៍។ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំមិនត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ឬទៅសម្រាកលំហែ។ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំមិនបានទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃអាទិត្យមុន។ ហេតុនេះហើយ ខ្ញុំមិនចំណាយពេល ហ៊ានបម្រើ និងចែកចាយដំណឹងល្អដល់អ្នកជិតខាង។ គឺដោយសារមូលហេតុនេះហើយ»។
យើងពិបាកនឹងមានជំនឿដែលឆេះឆួល និងមិនរេរា ក្នុងពេលដែលយើងស្ថិតក្នុងសង្គ្រាម ប៉ុន្តែការរស់នៅក្នុងជីវិតដែលមានការស្តាប់បង្គាប់ជាប់ជានិច្ចជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺកាន់តែមានការពិបាកជាងនេះទៀត។ ដើម្បីឲ្យយើងប្រើជីវិតបានល្អ ជាពិសេសទាក់ទងនឹងធនធាន និងកេរដំណែលដែលត្រូវបន្សល់ទុក យើងត្រូវតែពិចារណា មិនគ្រាន់តែអំពីអ្វីដែលយើងចង់បានក្នុងជីវិត តែគិតអំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើផងដែរ។ យើងត្រូវការផ្នត់គំនិតដែលគិតដល់ពេលអស់កល្បជានិច្ច។
លោក យ៉ូសែប មានគោលបំណងសម្រាប់ជីវិតខ្លួនឯងក្នុងរយៈពេលចុងក្រោយនៃជីវិតគាត់ ដែលព្រះគម្ពីរមិនសូវបានលើកមកនិយាយ។ ចក្ខុវិស័យរបស់គាត់បានមើលហួសព្រំដែននៃទឹកដីអេស៊ីព្ទទៅទៀត។ គាត់មិនផ្ដោតទៅលើខ្លួនឯងដោយគាត់មានការទទួលខុសត្រូវ នៅក្នុងការធានាថា កូនចៅជំនាន់ក្រោយរបស់គាត់នឹងមិនមានភាពសុខស្រួលពេក ក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទឡើយ តែផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបន្តរស់នៅ បានរយៈពេលយូរល្មមនឹងអាចចូលទៅរស់នៅក្នុងទឹកដីសន្យា។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានដល់គាត់នូវសន្តិភាព ឥទ្ធិពល មិនភាពសម្បូរសប្បាយ ក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទ ជាអ្វីដែលមនុស្សជាច្រើនកំពុងដេញតាមសព្វថ្ងៃនេះ។ ប៉ុន្តែ គាត់តែងតែមើលហួសព្រំដែនរបស់ទឹកដីអេស៊ីព្ទ។ គាត់ដឹងថា នគរអេស៊ីព្ទគ្រាន់តែជាកន្លែងបណ្ដោះអាសន្នរបស់គាត់ និងរាស្ត្ររបស់ព្រះប៉ុណ្ណោះ។ គាត់មិនទាន់បានទៅដល់ផ្ទះពិតប្រាកដនៅឡើយទេ។ យើងក៏ត្រូវរស់នៅ តាមរបៀបដែលជួយមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ និងចិត្តរបស់យើងឲ្យចង់រស់នៅក្នុង «ស្រុក១ដ៏ប្រសើរជាង គឺខាងស្ថានសួគ៌វិញ» (ហេព្រើរ ១១:១៦)។ អ្នកមិនទាន់បានទៅដល់ផ្ទះពិតប្រាកដទេ ទោះអ្នកមាន ឬគ្មានអ្វីក៏ដោយ ក្នុងពេលសព្វថ្ងៃ។ មានផ្ទះមួយដែលប្រសើរជាងកន្លែងដែលយើងកំពុងរស់នៅ។ ចូរប្រាកដថា របៀបដែលអ្នកប្រើពេលវេលា អំណោយទាន និងធនធានរបស់អ្នក បានឆ្លុះបញ្ចាំងអំពីការយល់ដឹងនេះ។
ខគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ១ថែស្សាឡូនីច ៥:១-១១
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ១សាំយ៉ូអែល ១-៣ និងអេភេសូរ ៣