ព្រឹក
ចូរដោះលែងរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
ដោយLisa Samra
January 20, 2025
និក្ខមនំ ៣:១-១០
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា អញបានឃើញសេចក្តីវេទនារបស់រាស្ត្រអញ ដែលនៅស្រុកអេស៊ីព្ទហើយ។ និក្ខមនំ ៣:៧
នៅក្នុងផ្ទាំងគំនូរដ៏ល្បីល្បាញ ដែលលោកអើរ៉ុន ដូក្លាស(Aaron Douglas) បានគូរមានចំណងជើងថា “ចូរដោះលែងរាស្រ្តរបស់ព្រះ” គាត់បានដាក់ពណ៌ស្វាយ បៃតង និងពណ៌មាស យ៉ាងស្រស់ស្អាត ជាមួយរូបស្រមោលតាមប្រពៃណីជនជាតិអាហ្វ្រិក ដើម្បីចែកចាយអំពីរឿងរបស់លោកម៉ូសេ ក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប ដោយតភ្ជាប់ជាមួយនឹងរឿងនៃការតស៊ូទាមទារសេរីភាព និងយុត្តិធម៌របស់ជនជាតិអាមេរិកស្បែកខ្មៅ។
ផ្ទាំងគំនូរនេះបានពិពណ៌នា អំពីពេលដែលព្រះទ្រង់បង្ហាញអង្គទ្រង់ឲ្យលោកម៉ូសេឃើញ ក្នុងគុម្ពបន្លាឆេះ ដោយមានបន្ទូលថា ព្រះអង្គបានទតឃើញទុក្ខវេទនារបស់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ជារាស្រ្តព្រះអង្គ ក្នុងទឹកដីអេស៊ីព្ទហើយ។ វិចិត្រកររូបនេះបានប្រើរូបភាពបាច់ពន្លឺ ជាសញ្ញាតំណាងឲ្យព្រះ និងព្រះរាជសាររបស់ព្រះអង្គ ដែលបានមានបន្ទូលថា “ចូរមកឥឡូវ អញនឹងចាត់ឯងឲ្យទៅផារ៉ោន ដើម្បីឲ្យឯងបាននាំរាស្ត្រអញ គឺជាពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលចេញពីស្រុកអេស៊ីព្ទមក”(និក្ខមនំ ៣:១០)។
ក្នុងផ្ទាំងគំនូរនេះ លោកម៉ូសេបានលត់ជង្គង់ដោយការបន្ទាបខ្លួនស្តាប់បង្គាប់ព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះ ប៉ុន្តែ ភ្នែកគាតមើលទៅទឹករលកធំៗ និងទ័ពសេះនៅព័ទ្ធជុំវិញគាត់ ជាទិដ្ឋភាពដែលបានរំឭកទស្សនិកជន អំពីទុក្ខលំបាកដែលពួកអ៊ីស្រាអែលបានជួប នៅពេលដែលពួកគេចាកចេញពីទឹកដីអេស៊ីព្ទ។ ប៉ុន្តែ បាច់ពន្លឺបានចែងចាំងភ្លឺច្បាស់ ជាការរំឭកថា ព្រះអង្គនឹងគង់នៅជាមួយរាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល។
អារម្មណ៍ដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងផ្ទាំងគំនូរនេះ អាចធ្វើឲ្យយើងប៉ះពាល់ចិត្តផងដែរ ព្រោះក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន មនុស្សជាច្រើននៅតែបន្តស្វែងរកយុត្តិធម៌ ដោយមនុស្សជាច្រើនបានប្រើអំណាចរបស់ខ្លួន ដើម្បីកៀបសង្កត់មនុស្សប្រុសស្រី និងកុមារ នៅទូទាំងពិភពលោក។ នៅពេលដែលមនុស្សរងទុក្ខស្រែករកព្រះ សូមព្រះអង្គធ្វើ “ជាទីពឹងជ្រក ដល់អស់អ្នកណាដែលត្រូវគេសង្កត់សង្កិន គឺជាទីពឹងនៅគ្រាលំបាក”(ទំនុកដំកើង ៩:៩) យើងអាចអធិស្ឋានទូលអង្វរ សូមព្រះអង្គឆ្លើយតប ចំពោះសម្រែករបស់ពួកគេ។ ហើយយើងក៏អាចស្ម័គ្រចិត្តជួយមនុស្សដែលត្រូវគេសង្កត់សង្កិន តាមគំរូលោកម៉ូសេផងដែរ។—Lisa M. Samra
តើអ្នកអាចអធិស្ឋានឲ្យមនុស្សដែលគេសង្កត់សង្កិនដូចម្តេចខ្លះ? តើអ្នកអាចស្វែងយល់បន្ថែមដូចម្តេចខ្លះ
អំពីរបៀបជួយមនុស្សដែលកំពុងរងទុក្ខ ដោយសារអំពើអយុត្តិធម៌?
ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សូមព្រះអង្គបង្ហាញព្រះវត្តមានព្រះអង្គ ដល់មនុស្សដែលកំពុងរងទុក្ខ ដោយអំពើអយុត្តិធម៌។
Visit ODBU.org/SF120 to learn more about how to pray for others.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: លោកុប្បត្តិ ៤៩-៥០ និង ម៉ាថាយ ១៣:៣១-៥៨
ប្រភេទ
ល្ងាច
រាប់ចំនួនថ្ងៃនៃអាយុរបស់យើង
ដោយAlistair Begg
January 20, 2025
“សូមបង្រៀនឲ្យយើងខ្ញុំចេះកំណត់រាប់ថ្ងៃអាយុ នៃយើងខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យយើងខ្ញុំមានចិត្តខ្មីឃ្មាត ឲ្យបានសតិបញ្ញា”។ ទំនុកដំកើង ៩០:១២
ក្នុងសៀវភៅដែលលោកម៉ាស លេវី(Marc Levy)បាននិពន្ធមានចំណងជើងថា បើសិនជាពិតមែន គាត់បានលើកទឹកចិត្តអ្នកអានរបស់គាត់ ឲ្យស្រមៃថា មានធនាគារមួយបានដាក់លុយចូលកុងរបស់យើង ៨៦៤០០ដុល្លា នៅពេលព្រឹក ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ តែកុងនោះមិនអាចសន្សំលុយបន្តពីថ្ងៃមួយទៅថ្ងៃមួយទៀតបានទេ ហើយត្រូវលប់ចោលទឹកប្រាក់ដែលនៅសល់។ តើអ្នកនឹងធ្វើដូចម្តេច? អ្នកមុខជានឹងទៅដកលុយឲ្យអស់ជារៀងរាល់ថ្ងៃមិនខាន!
បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានចង្អុលបង្ហាញថា យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានធនាគារដូចនេះ ដែលយើងហៅវាថា ពេលវេលា។ រៀងរាល់ពេលព្រឹក យើងមានពេល៨៦៤០០វិនាទី ហើយរៀងរាល់ពេលយប់ យើងក៏អស់ពេល ដែលយើងមិនបានប្រើ ដោយប្រាជ្ញា។ យើងគ្មានពេលនៅសល់ ឬពេលដែលលើសទេ ហេតុនេះហើយ យើងគ្រាន់តែអាចរស់នៅ ក្នុងពេលវេលានៅថ្ងៃនេះ ហើយសង្ឃឹមថា ប្រើពេលដែលនៅសល់ឲ្យមានប្រយោជន៍បំផុត។
ទោះគ្រីស្ទបរិស័ទមានក្តីសង្ឃឹមដ៏ច្បាស់ថា នឹងបានជីវិតអស់កល្ប ពេលវេលារបស់យើងនៅលើផែនដីនេះ នៅតែមានកំណត់។ ហេតុនេះហើយ ក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ជំពូក៩០ លោកម៉ូសេបានរំឭកយើង ឲ្យរាប់ចំនួនអាយុរបស់យើង ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីឲ្យយើងមានចិត្តប្រកបដោយប្រាជ្ញា ដោយដឹងថា ជីវិតជាមនុស្សមានភាពរួញខ្លី ហើយព្រះទ្រង់មានភាពអស់កល្បជានិច្ច។
ក្នុងវប្បធម៌ដ៏មមាញឹក យើងប្រហែលមានចិត្តងប់ងុលយ៉ាងខ្លាំង នឹងការរស់នៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន បានជាយើងមិនទទួលស្គាល់ទំនាក់ទំនងរវាងការស្លាប់ និងអំពើបាបរបស់យើង។ បើយើងគ្មានចម្លើយ សម្រាប់សេចក្តីស្លាប់ ហើយមិនចង់រស់នៅ ដោយភ័យខ្លាចសេចក្តីស្លាប់ នោះយើងប្រហែលមិនចង់អើពើនឹងវា ហើយរស់នៅ ធ្វើមើលតែថ្ងៃអាយុយើងគ្មានកំណត់។
ប៉ុន្តែ នៅក្នុងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ យើងពិតជាមានចម្លើយសម្រាប់សេចក្តីស្លាប់ ហើយមិនចាំបាច់ត្រូវខ្លាចវាទេ។ យើងអាចថ្វាយជីវិតយើងដល់ព្រះអង្គ ហើយដកពិសោធន៍នឹងការថែរក្សារបស់ព្រះអង្គ ដែលផ្តល់ឲ្យយើងនូវគ្រឹះ និងជួយឲ្យជីវិតយើងមានន័យ។ យើងត្រូវការព្រះអង្គជួយឲ្យសេចក្តីពិតនេះ បានជ្រួតជ្រាបក្នុងចិត្ត និងគំនិតយើង។
ដើម្បីឲ្យយើងអាចរាប់ចំនួនថ្ងៃអាយុយើងឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ជាដំបូងយើងត្រូវមានការផ្លាស់ប្រែខាងក្នុង ដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបណ្តាលឲ្យកើតមាន ពេញមួយជីវិត ហើយមានការខិតខំប្រើពេលវេលាឲ្យបានល្អ អស់ពីចិត្ត ដោយនឹកចាំភាពអស់កល្បជានិច្ច។ ហើយការរាប់ចំនួនថ្ងៃអាយុ ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ គួរតែចាប់ផ្តើមពីថ្ងៃនេះទៅ។ ពេលណាអ្នកបានជួបគ្រីស្ទបរិស័ទដែលជាចាស់ទុំ ដែលមានប្រាជ្ញាស៊ីជម្រៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ហើយមានការស្កប់ចិត្ត ចំពោះការរស់នៅរបស់ពួកគេ គឺដោយសារការប្ដេជ្ញាចិត្តដែលពួកគេមាន ក្នុងវ័យចាស់។ គំរូរបស់ពួកគេគួរតែបានបណ្តាលចិត្តយើង ឲ្យដើរតាមការបង្រៀនក្នុងកណ្ឌគម្ពីរសាស្តាដែលបានចែងថា “ចូរនឹកចាំពីព្រះដ៏បង្កើតខ្លួន ក្នុងគ្រាដែលឯងនៅក្មេង មុនដែលអស់ទាំងថ្ងៃអាក្រក់មកដល់ ហើយអស់ទាំងឆ្នាំមកជិត ដែលឯងនឹងថា អញអស់សប្បាយហើយ”(សាស្តា ១២:១)។
ចូរយើងប្ដេជ្ញាចិត្តថា នឹងជៀសវាងការខ្ជះខ្ជាយពេលវេលា ក្នុងជីវិតនេះ ដូចដែលអ្នកបានជៀសវាងការខ្ជះខ្ជាយលុយ ដែលមានក្នុងកុងធនាគាររបស់អ្នកផងដែរ។ ចូរឲ្យតម្លៃមកលើពេលធម្មតា ដែលហាក់ដូចជាមិនសំខាន់ ហើយសូមព្រះអង្គប្រើពួកវា ដើម្បីនាំមកនូវការផ្លាស់ប្តូរ ក្នុងវិញ្ញាណអ្នក និងមនុស្សនៅក្បែរអ្នក។ ចូរយើងប្រើពេលគ្រប់វិនាទីឲ្យមានតម្លៃ ថ្វាយព្រះគ្រីស្ទ។
២ធីម៉ូថេ ៤:១-៨
អេសាយ ១-២ និង ម៉ាកុស ១:១-២២