មើលឃើញព្រះគ្រីស្ទ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ (សៀវភៅសេចក្តីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
April 3, 2025
«ឱពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលអើយ សូមស្តាប់ពាក្យនេះចុះ ព្រះយេស៊ូវជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត...» (កិច្ចការ ២:២២)។
ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ពេលខ្ញុំកំពុងលង់លក់ក្នុងដំណេកនៅពេលយប់ ខ្ញុំស្រាប់តែកើតមានទម្លាប់ភ្ញាក់ពាក់កណ្ដាលអាធ្រាត្រ។ ការព្រួយបារម្ភច្រើនតែវាយលុកចូលក្នុងគំនិតខ្ញុំ នាំឲ្យមានការរំខានដល់ដំណេករបស់ខ្ញុំ ហើយក្នុងនាមខ្ញុំជាគ្រូគង្វាល វាជារឿងធម្មតាទេដែលខ្ញុំមានការបារម្ភអំពីការបង្រៀនរបស់ខ្ញុំ បានជាខ្ញុំត្រូវសួរខ្លួនឯងថា តើខ្ញុំកំពុងតែមើលឃើញ និងបង្រៀនអំពីព្រះគ្រីស្ទដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរ និងស្របតាមព្រះគម្ពីរឬទេ?
ការរៀនព្រះគម្ពីរប៊ីប ដោយមិនបានផ្ដោតទៅលើព្រះគ្រីស្ទ គឺជាបញ្ហាដែលអាចកើតមាន។ យើងប្រហែលជាមានមោទនភាព ចំពោះការចេះដឹងរបស់យើងខាងព្រះបន្ទូលតាមវិធីសាស្ត្រជាប្រព័ន្ធ តែអាកប្បកិរិយាដូចនេះនាំឲ្យយើងមានហានិភ័យ នៅពេលដែលយើងផ្ដោតទៅលើវិធីសាស្ត្ររបស់យើងខ្លាំងពេក ធ្វើឲ្យយើងខកខានមិនបានឃើញព្រះគ្រីស្ទក្នុងការសិក្សាព្រះបន្ទូល។
ក្នុងបទគម្ពីរកិច្ចការជំពូក២ នៅពេលដែលសាវ័ក ពេត្រុស និយាយទៅកាន់ហ្វូងមនុស្ស គាត់ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា «ឱពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលអើយ សូមស្តាប់ពាក្យនេះចុះ» (ពាក្យសម្ដីរបស់គាត់ ហាក់ដូចជាមានការបង្គាប់បញ្ជា តើមែនទេ?)។ ហើយសូមយើងកត់សម្គាល់ថា បន្ទាប់មក គាត់មានប្រសាសន៍ទៀតថា «ព្រះយេស៊ូវ ជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែត...»។ គាត់មិនបានចាប់ផ្ដើមការចែកចាយ ដោយនិយាយអំពីតម្រូវការរបស់ពួកបណ្តាជន ឬដោយបង្ហាញអត្ថប្រយោជន៍ទាំងអស់របស់ដំណឹងល្អ ឬក៏បង្ហាញគោលលទ្ធិនៃជំនឿ ឬមួយលើកឡើងអំពីទស្សនៈជាបន្តបន្ទាប់ សម្រាប់ឲ្យមនុស្សពិចារណានោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានប្រាប់គេតែម្តងថា ព្រះយេស៊ូវជានរណា ហេតុអ្វីព្រះអង្គបានយាងមក ហើយព្រះអង្គបានធ្វើអ្វីខ្លះ។
ការបង្រៀនរបស់លោក ពេត្រុស គឺបានបាញ់សំដៅទៅរកចិត្តមនុស្សដោយផ្ទាល់ដោយបានចាក់ឫសក្នុងព្រះគុណ ហើយផ្តោតទៅលើព្រះគ្រីស្ទ។ ការបង្រៀនដូចនេះនាំឲ្យគាត់មានបញ្ហា គឺបញ្ហាដែលមិនមែនមនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែបានត្រៀមខ្លួនទទួលយកនោះទេ។ ការនិយាយអំពីបញ្ហានៅថ្ងៃនោះ មានភាពងាយស្រួលជាងការស្គាល់ និងចែកចាយអំពីព្រះគ្រីស្ទឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ជួនកាល ក្នុងពួកជំនុំដែលផ្តល់ការគោរពខ្ពង់ខ្ពស់ដល់ព្រះគម្ពីរ យើងសង្កេតឃើញថា ការជជែកអំពីគោលលទ្ធិដែលយើងចូលចិត្តមានភាពងាយស្រួលជាងការជជែកអំពីព្រះគ្រីស្ទដែលច្រើនតែជំរុញយើងឲ្យកែប្រែរបៀបនៃការរស់នៅ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការអ្វីដែលពិបាកធ្វើក៏ជាកិច្ចការដ៏ត្រឹមត្រូវដែលយើងត្រូវធ្វើផងដែរ។ យើងពិតជាខ្ជះខ្ជាយកម្លាំងច្រើនណាស់ ក្នុងការស្វែងរកការយល់ដឹង ឬផ្តល់ឲ្យនូវការបង្រៀន អំពីប្រធានបទស្ទើរទាំងអស់ តែយើងមិនបានចែកចាយអំពីរឿងរបស់ព្រះយេស៊ូវ។
ព្រះគម្ពីរមានការផ្ដោតទៅលើព្រះគ្រីស្ទ និងមានការសម្រេចក្នុងព្រះអង្គ។ ដើម្បីឲ្យយើងដឹងថា ព្រះបន្ទូលព្រះនៅជាប់ក្នុងយើងមានភាពស៊ីជម្រៅប៉ុណ្ណា យើងចាំបាច់ត្រូវស្ទង់មើលសមត្ថភាពរបស់យើង នៅក្នុងការមើលឃើញព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ គឺមិនមែនស្ទង់មើលសមត្ថភាពនៅក្នុងការចែកចាយរឿងក្នុងព្រះគម្ពីរត្រូវតាមលំដាប់លំដោយនោះទេ។ ព្រះអង្គមិនគ្រាន់តែជាចំណុចចាប់ផ្ដើមនៃជំនឿរបស់គ្រីស្ទានប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជាការសរុបនៃជំនឿគ្រីស្ទានផងដែរ។ ចូរយើងដាក់គោលដៅរៀនសូត្រឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ជាជាងព្យាយាមស្វែងរកផ្លូវផ្សេងដែលនាំយើងចេញពីព្រះអង្គ។
នៅពេលណាយើងបើកទំព័រព្រះគម្ពីរប៊ីប យើងប្រហែលជាគួរតែអធិស្ឋានយ៉ាងដូចនេះថា៖
សូមឲ្យទូលបង្គំបានស្គាល់ព្រះយេស៊ូវបន្ថែមទៀត។
សូមឲ្យទូលបង្គំបង្ហាញព្រះគុណព្រះអង្គដល់អ្នកដទៃបន្ថែមទៀត។
សូមឲ្យទូលបង្គំបានឃើញបន្ថែមទៀត នូវភាពពេញលេញរបស់ព្រះអង្គដែលជួយសង្គ្រោះ។
សូមឲ្យទូលបង្គំទទួលបន្ថែមទៀត នូវសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គដែលបានសុគតដើម្បីទូលបង្គំ។
សូមឲ្យទូលបង្គំបានរៀនសូត្រអំពីព្រះយេស៊ូវបន្ថែមទៀត។
សូមឲ្យទូលបង្គំបានស្គាល់សេចក្តីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គបន្ថែមទៀត។
សូមព្រះវិញ្ញាណព្រះអង្គធ្វើជាគ្រូបង្រៀនទូលបង្គំ ដោយបង្ហាញកិច្ចការនៃព្រះគ្រីស្ទដល់ទូលបង្គំ1។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ លូកា ២៤:១៣-៣៥
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ លេវីវិន័យ ១-៣ និងហេព្រើរ ៦
1លោកស្រី Eliza E. Hewitt, “More about Jesus” (ឆ្នាំ១៨៨៧)។