ការប្រាប់ឲ្យប្រែចិត្ត (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
August 13, 2025
«ពួកបណ្តាជននៅក្រុងនីនីវេ គេក៏ជឿព្រះអង្គ។ ដូច្នេះ គេប្រកាសឲ្យមានពេលតមអត់ ហើយស្លៀកសំពត់ធ្មៃ ចាប់តាំងពីអ្នកធំបំផុត រហូតដល់អ្នកតូចជាងគេ។ ដំណឹងនោះក៏ឮទៅដល់ស្តេចនៃក្រុងនីនីវេ រួចទ្រង់ក្រោកចាកពីបល្ល័ង្ក ដោះព្រះពស្ត្រចេញ ហើយគ្រលុំអង្គដោយសំពត់ធ្មៃ ទៅគង់នៅក្នុងផេះវិញ»(យ៉ូណាស ៣:៥-៦)។
សូមអ្នកស្រមៃថា ប្រធានាធិបតី ឬនាយករដ្ឋមន្ត្រីរបស់អ្នកធ្វើការអំពាវនាវដល់ប្រជាជនទូទាំងប្រទេស ឲ្យលះបង់ចោលអំពើហិង្សា ងាកបែរចេញពីសេចក្តីអាក្រក់ ហើយស្វែងរកសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះ ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គអាចសង្គ្រោះពួកគេឲ្យរួចផុតពីការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះអង្គ? នេះជារឿងដែលបានកើតឡើង នៅទីក្រុងនីនីវេ នៅចំពោះមុខលោកយ៉ូណាស។
នេះជារឿងគួរឲ្យកត់សំគាល់ណាស់ នៅពេលដែលអ្នកក្រុងនីនីវេបានទទួលជឿព្រះភ្លាមៗ ដោយការស្រុះស្រួលគ្នាទាំងស្រុង។ ពេលដែលពួកគេបានឮការព្រមានរបស់លោក យ៉ូណាស អំពីការជំនុំជម្រះដែលត្រូវមកដល់ ពួកគេក៏បានឆ្លើយតបទាំងអស់គ្នា អស់ពីចិត្ត ដោយការស្លៀកសំពត់ធ្មៃគឺជាភស្តុតាងនៃការទទួលស្គាល់កំហុស។ ការឆ្លើយតបជាសាធារណៈនេះ ក៏ស្របនឹងការឆ្លើយតបរបស់ស្តេចផងដែរ។ ស្តេចក៏បានផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ ដោយជំនួសអាវវែងរបស់ក្សត្រ ដោយសំពត់ធ្មៃវិញ ហើយក៏បានផ្លាស់ប្តូរទីកន្លែង ដោយចុះពីបល្ល័ង្កទៅជាអង្គុយនៅក្នុងផេះវិញ រួចទ្រង់ក៏បានផ្លាស់ប្តូរពាក្យសម្ដី ដោយចេញប្រកាសអំពីការប្រែចិត្ត។
ការនេះខុសពីមនុស្សជាច្រើននៅសម័យព្រះយេស៊ូវ ហើយក៏ប្រហែលនៅសម័យយើងផងដែរ។ គឺដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនដោយផ្ទាល់ថា ប្រជាជននៅទីក្រុងនីនីវេបានប្រែចិត្ត នៅពេលបានឮលោក យ៉ូណាស ប្រកាសព្រះបន្ទូល ប៉ុន្តែមនុស្សជាច្រើនរាប់មិនអស់ដែលព្រះអង្គបានបង្រៀនមិនបានជឿទេថា «នៅទីនេះ មាន១អង្គដ៏វិសេសលើសជាងលោក យ៉ូណាស ទៅទៀត»(លូកា ១១:៣២)។ ពួកគេបានបដិសេធន៍មិនព្រមទទួលជឿដូចស្តេចនីនីវេ ដែលបានមានបន្ទូលថា «ត្រូវឲ្យគេលាកចេញពីផ្លូវអាក្រក់របស់គេរៀងខ្លួន ហើយពីការច្រឡោតដែលនៅដៃខ្លួនផង ប្រហែលជាព្រះទ្រង់នឹងប្រែព្រះហឫទ័យ ហើយផ្លាស់គំនិត ព្រមលាកចេញពីសេចក្តីក្រោធដ៏សហ័សរបស់ទ្រង់ ដើម្បីមិនឲ្យយើងត្រូវវិនាសទៅទេដឹង»(យ៉ូណាស ៣:៨-៩)។ ស្តេចមិនបានជ្រាបច្បាស់ថា ការប្រែចិត្តរបស់អ្នកក្រុងនីនីវេ ប្រាកដជានាំឲ្យព្រះអម្ចាស់លើកលែងទោសឲ្យពួកគេនោះឡើយ។
រឿងនេះបានរំឭកយើងថា សូម្បីតែការប្រែចិត្តក៏មិនអាចជាការទាមទារឲ្យព្រះទ្រង់ទទួលយកយើងឡើយ។ បានសេចក្តីថា ពួកគេត្រូវតែពឹងផ្អែកទៅលើព្រះគុណរបស់ព្រះតែមួយមុខប៉ុណ្ណោះ។ ការប្រែចិត្តមានភាពចាំបាច់ ចំពោះការអត់ទោសបាប តែមិនបានធ្វើឲ្យយើងស័ក្តិសមនឹងទទួលការអត់ទោសបាបនោះទេ។ គឺដូចដែលកូនពៅវង្វេងបាននិយាយ ដោយការប្រែចិត្តពិតប្រាកដថា «អញនឹងក្រោកឡើង ទៅនិយាយនឹងគាត់ថា លោកឪពុក ខ្ញុំបានធ្វើបាបនឹងព្រះ ហើយនឹងលោកឪពុកមែន។ ខ្ញុំនេះមិនគួរឲ្យគេហៅជាកូនលោកឪពុកទៀតទេ សូមទទួលខ្ញុំទុកដូចជាជើងឈ្នួលលោកឪពុកវិញចុះ»(លូកា ១៥:១៨-១៩)។ ការប្រែចិត្តចាប់ផ្តើម ដោយការទទួលស្គាល់ថា យើងពិតជាស័ក្តិសមនឹងទទួលការជំនុំជម្រះរបស់ព្រះ និងទទួលស្គាល់ដោយបើកចំហ និងអស់ពីចិត្តថា យើងពិតជាត្រូវការសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះអង្គ។
ដោយសារព្រះអង្គដែលវិសេសលើសលោក យ៉ូណាស គង់នៅជាមួយយើងជាស្រេច យើងអាចដឹង និងប្រកាសថា ការប្រែចិត្តតែងតែទទួលបានការអត់ទោសបាប ព្រោះ «គ្រប់គ្នា គឺអស់អ្នកណាដែលអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ នោះនឹងបានសង្គ្រោះ»(រ៉ូម ១០:១៣)។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលយើងគួរតែរៀនសូត្រពីស្តេចអង្គនោះគឺ យើងមិនអាចបញ្ជាព្រះហស្តរបស់ព្រះ ដោយការប្រែចិត្ត ឬការស្តាប់បង្គាប់របស់យើងទេ ហើយការប្រែចិត្តពិតប្រាកដមិនមែនមានតែសម្បកក្រៅ តែត្រូវចេញពីក្នុងចិត្ត ដោយយើងត្រូវកែប្រែអាកប្បកិរិយារបស់យើង។ នេះជាមេរៀន ដែលយើងត្រូវអនុវត្តតាមក្នុងជីវិតជាគ្រីស្ទបរិស័ទ គឺដូចដែលលោក ម៉ាទីន លូស័រ (Martin Luther) បានមានប្រសាសន៍ថា «ពេលណាព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលជាគ្រូរបស់យើងប្រាប់យើងថា «ចូរប្រែចិត្ត» នោះគឺព្រះអង្គមានគោលបំណងឲ្យជីវិតអ្នកជឿទាំងមូលមានការកែប្រែ»។1
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ លូកា ១១:២៩-៣២
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ទំនុកតម្កើង ៨៧-៨៨ និង១ពេត្រុស ៤