ការធ្វើដំណើរនៃការប្រែចិត្ត (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
August 28, 2025
«ដែលខ្ញុំសរសេរសេចក្តីទាំងនេះផ្ញើមក នោះដើម្បីកុំឲ្យអ្នករាល់គ្នាធ្វើបាបទៀត តែបើសិនជាអ្នកណាភ្លាត់ធ្វើបាបវិញ នោះយើងមានព្រះដ៏ជាជំនួយ១អង្គហើយ ដែលទ្រង់គង់នៅចំពោះព្រះវរបិតា គឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះដ៏សុចរិត»(១យ៉ូហាន ២:១)។
ជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទមានការពឹងផ្អែកទៅលើព្រះរាជសាររបស់ព្រះអំពីការអត់ទោសបាប។ ជំនឿសាសនាដទៃគ្រាន់តែអាចផ្តល់ឲ្យនូវការបង្រៀនឲ្យធ្វើអំពើល្អ។ ពួកគេអាចផ្តល់ឲ្យនូវវិធីសាស្ត្រ ដើម្បីជួយយើងរៀបចំជីវិតឲ្យបានល្អ ឬធ្វើឲ្យយើងគិតថា យើងជាមនុស្សល្អ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ជំនឿរបស់គ្រីស្ទបរិស័ទ គឺសម្រាប់មនុស្សដែលមិនស័ក្ដិសម មនុស្សបាត់បង់ មនុស្សដែលមានបន្ទុកធ្ងន់ និងមនុស្សមានបាប។ គឺសម្រាប់មនុស្សដែលត្រូវការគេប្រាប់ថា ខ្លួនអាចទទួលការអត់ទោសបាប។ អាចនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា ជំនឿគ្រីស្ទបរិស័ទ គឺសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប។
អត្ថន័យទាំងមូលរបស់ដំណឹងល្អ គឺនិយាយអំពីអ្វីដែលព្រះទ្រង់ធ្វើ មិនមែនអំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើនោះទេ។ ដោយសារសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះ ព្រះអង្គបានប្រទានយើងនូវចិត្តដែលចង់ឲ្យព្រះអង្គអត់ទោសឲ្យ ហើយទាល់តែយើងបានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ទើបយើងទទួលបានការអត់ទោសបាបទាំងស្រុង។ ពេលណាយើងបែរទៅរកព្រះអង្គដោយការប្រែចិត្ត និងជំនឿ យើងអាចក្រឡេកមកក្រោយ ហើយនិយាយថា ព្រះអង្គបានសង្គ្រោះយើងឲ្យរួចពីទោសរបស់អំពើបាបហើយ។ ការថ្កោលទោសគ្រប់យ៉ាង អ្វីៗទាំងអស់ដែលរារាំងយើងមិនឲ្យស្គាល់ព្រះ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលរារាំងយើងមិនឲ្យរកឃើញក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីល្អរបស់ព្រះអង្គ ទោសទាំងអស់ដែលយើងសមនឹងទទួល សុទ្ធតែត្រូវបានព្រះអង្គលុបចោល តាមរយៈព្រះរាជកិច្ចជួយសង្គ្រោះរបស់ព្រះរាជបុត្រានៅលើឈើឆ្កាង។
ដូចនេះ ក្នុងនាមយើងជាអ្នកជឿ យើងអាច និងគួរតែអរសប្បាយក្នុងការពិតដែលថា បាបមិនគ្រប់គ្រងយើងទៀតទេ។ ប៉ុន្តែ ក្នុងការរស់នៅលើផែនដី យើងនៅតែធ្វើអំពើបាប។ យើងនៅតែខ្វះមិនដល់ស្តង់ដាររបស់ព្រះ។ ហេតុនេះហើយ វិញ្ញាណអាក្រក់នៅតែខ្សឹបដាក់ត្រចៀកយើងថា «តើអ្នកពិតជាបានសង្គ្រោះមែនឬ? តើព្រះពិតជានឹងអត់ទោសឲ្យអ្នកក្នុងពេលនេះទៀតទេ?» ពេលនោះ យើងត្រូវតែឆ្លើយតបចំពោះសំណួរទាំងនេះថា «ខ្ញុំពិតជាបានសង្គ្រោះមែន ហើយព្រះអង្គនឹងអត់ទោសឲ្យខ្ញុំ ព្រោះព្រះដែលបានសុគតជំនួសខ្ញុំ ខណៈពេលនេះ កំពុងទូលអង្វរឲ្យខ្ញុំ»។ ជាការពិតណាស់ ការដឹងថាព្រះបានអត់ទោសឲ្យយើង មិនមែនជាការអនុញ្ញាតឲ្យយើងធ្វើអំពើបាបទៀតទេ ផ្ទុយទៅវិញសាវ័ក យ៉ូហាន បានសរសេរបទគម្ពីរផ្ញើមកយើងរាល់គ្នា ក្នុងគោលបំណង «ដើម្បីកុំឲ្យយើងរាល់គ្នាធ្វើបាបទៀត»។ ពេលណាយើងធ្វើអំពើបាប ក្តីអំណរដែលយើងរកឃើញក្នុងព្រះ ក៏បានចាប់ផ្តើមរលាយបាត់ទៅវិញ។ ទោះព្រះអង្គនៅតែជាព្រះវរបិតារបស់យើង ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែត្រូវចាំថា បើយើងនៅតែបន្តធ្វើអំពើបាប យើងនឹងខកខានមិនបានអរសប្បាយនឹងព្រះពរ ដែលព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងប្រទានយើង។
ហើយបើយើងព្យាយាមរស់នៅ ដោយការស្តាប់បង្គាប់ព្រះ តែដោយសារយើងមិនអាចស្តាប់បង្គាប់ឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះ យើងត្រូវរស់នៅដោយការប្រែចិត្ត ចំពោះព្រះអម្ចាស់នៃយើង។ ព្រះយេស៊ូវបានលើកឡើង អំពីភាពចាំបាច់ និងសារៈសំខាន់នៃការប្រែចិត្តជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ក្នុងបទគម្ពីរយ៉ូហានជំពូក១៣ ដែលក្នុងនោះ ព្រះអង្គកំពុងលាងជើងឲ្យពួកសាវ័ក លោក ពេត្រុស ក៏បានទូលប្រកែកថា «ទ្រង់មិនត្រូវលាងជើងឲ្យទូលបង្គំសោះឡើយ»។ ព្រះយេស៊ូវមានព្រះបន្ទូលថា «បើខ្ញុំមិនលាងឲ្យអ្នក នោះអ្នកគ្មានចំណែកជាមួយនឹងខ្ញុំទេ»(១៣:៨)។ យើងមិនទាន់ទទួលការអត់ទោសបាបទេ ទាល់តែព្រះយេស៊ូវបានលាងសម្អាតយើងជាមុនសិន ហើយព្រះអង្គក៏បន្តលាងសម្អាតយើងតាមរយៈការប្រែចិត្ត និងការជឿរបស់យើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
ថ្ងៃមួយ ព្រះអង្គនឹងលើកអ្នកឡើងនៅស្ថានសួគ៌ ហើយសង្គ្រោះអ្នកឲ្យរួចពីវត្តមានរបស់បាប។ ប៉ុន្តែ ទំរាំតែថ្ងៃនោះមកដល់ ជីវិតរបស់អ្នកជាគ្រីស្ទបរិស័ទ គឺជាការធ្វើដំណើរនៃការប្រែចិត្ត។ ព្រះអង្គបានសង្គ្រោះអ្នកហើយ។ អ្នកនឹងបានសង្គ្រោះ តែក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ព្រះអង្គបានសង្គ្រោះអ្នកដោយសេចក្តីមេត្តា ខណៈពេលដែលអ្នកប្រែចិត្ត ហើយងាកបែរទៅរកព្រះយេស៊ូវ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ រ៉ូម ៧:៧-៨:២
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ទំនុកតម្កើង ១២៣-១២៥ និង២កូរិនថូស ៧