ស្អាងព្រះវិហាររបស់ព្រះអង្គឡើងវិញ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
May 4, 2025
«នោះទ្រង់ក៏យកខ្សែធ្វើជារំពាត់ ដេញគេចេញពីព្រះវិហារទាំងអស់ទៅ គឺដេញទាំងចៀម ទាំងគោ ហើយក៏ចាក់ប្រាក់របស់ពួកអ្នកដូរចេញដែរ ព្រមទាំងផ្កាប់តុគេផង…សិស្សទ្រង់ក៏នឹកឃើញពីសេចក្តីដែលចែងទុកមកថា «សេចក្តីឧស្សាហ៍ដល់ដំណាក់ទ្រង់ បានស៊ីបង្ហិនទូលបង្គំ» (យ៉ូហាន ២:១៥,១៧)។
យើងអាចយល់ដឹងថា បុរសជាឪពុកមុខជាមានអារម្មណ៍ក្តៅក្រហាយ ដោយកំហឹងដែលសុចរិត បើសិនជាគាត់មើលឃើញការបំផ្លិចបំផ្លាញ ដែលគ្រឿងញាណបានធ្វើមកលើជីវិតកូនប្រុសគាត់។ យើងប្រហែលមិនរំពឹងថា គាត់នឹងព្រងើយកន្តើយ ចំពោះការបំផ្លិចបំផ្លាញនេះឡើយ។ ទេ យើងនឹងរំពឹងថា គាត់នឹងធ្វើអ្វីៗដែលចាំបាច់ ដើម្បីបណ្ដេញសេចក្តីអាក្រក់នោះចេញ ហើយស្តាជីវិតកូនប្រុសគាត់ឡើងវិញ។
កាលព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ យាងចូលដំណាក់ព្រះវរបិតាព្រះអង្គ នៅផែនដី ដែលជាព្រះវិហារនៅទីក្រុងយេរូសាឡឹម ហើយបានឃើញទិដ្ឋភាពដែលកំពុងកើតឡើងនៅទីនោះ ព្រះអង្គពិតជាមានការឈឺចាប់។ ទីកន្លែងដែលគេបង្កើតឡើងសម្រាប់ថ្វាយបង្គំព្រះ បានក្លាយជាកន្លែងថ្វាយបង្គំលុយ។ ទីកន្លែងសម្រាប់បញ្ចេញពន្លឺឲ្យលោកីយ៍បានជួបព្រះដ៏រស់ បានប្រែក្លាយជារនាំងមិនឲ្យប្រជាជាតិទាំងឡាយចូលមកជិតព្រះអង្គទៅវិញ។ ព្រះអង្គមិនអាចបណ្តោយឲ្យរឿងនេះបន្តកើតឡើងបានទៀតទេ នៅពេលដែលគេកំពុងបង្អាប់ព្រះនាម និងសិរីល្អរបស់ព្រះ។ យើងគ្មានហេតុផលដែលត្រូវឈរឱបដៃមើល និងព្យាយាមបន្ទាបតម្លៃរបស់សកម្មភាពដែលព្រះយេស៊ូវកំពុងធ្វើនៅពេលនោះឡើយ។ សេចក្តីក្រោធដ៏បរិសុទ្ធរបស់ព្រះគ្រីស្ទបានឆេះឡើង ដោយភាពឧស្សាហ៍ និងសេចក្តីបរិសុទ្ធ។ ពេលនោះ មិនមែនជាពេលដែលព្រះអង្គត្រូវសន្ទនាដោយការគួរសមឡើយ។
ព្រះយេស៊ូវជ្រាបច្បាស់ថា គេបានសង់ព្រះវិហារដើម្បីអ្វី។ ព្រះវិហារជាកន្លែងជួបព្រះ។ ជាកន្លែងសម្រាប់ធ្វើជាក្តីអំណរដល់លោកីយ៍ទាំងមូល។ តែផ្ទុយទៅវិញ ព្រះអង្គបានឃើញគេប្រើព្រះវិហារក្នុងផ្លូវខុសនឹងគោលបំណងនេះទាំងស្រុង ហើយព្រះអង្គក៏បានបង្ហាញឲ្យគេយល់ច្បាស់អំពីបញ្ហានេះ តាមរយៈព្រះបន្ទូល និងសកម្មភាពរបស់ព្រះអង្គ។
អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍នោះ ក្រោយមក ពួកផារិស៊ីបានប្រឈមមុខដាក់ព្រះយេស៊ូវ ដោយមិនបានសួរនាំអំពីទង្វើរបស់ព្រះអង្គទេ តែបានសួរនាំអំពីអំណាចរបស់ព្រះអង្គក្នុងការប្រព្រឹត្តដូចនោះ។ ព្រះអង្គក៏បានឆ្លើយតប ដោយព្រះបន្ទូលថា «ចូរបំផ្លាញព្រះវិហារនេះចុះ រួចក្នុងរវាង៣ថ្ងៃ ខ្ញុំនឹងសង់ឡើងវិញ»(យ៉ូហាន ២:១៩)។ សាវ័ក យ៉ូហាន ក៏បានបកស្រាយថា ព្រះវិហារនោះគឺជាព្រះកាយព្រះអង្គ (ខ.២១)។ ថ្ងៃមួយ ព្រះយេស៊ូវក៏បានយាងមកទីក្រុងយេរូសាឡឹមទៀត មិនមែនដើម្បីមើលទីធ្លាព្រះវិហារទេ តែដើម្បីថ្វាយព្រះកាយ និងព្រះលោហិតទ្រង់ជាដង្វាយលោះបាបរបស់មនុស្ស ហើយមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដើម្បីគ្រងរាជ្យជារៀងរហូត។ ដោយអាងអំណាចនេះ ព្រះអង្គបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីគោលបំណងដែលព្រះឲ្យគេសង់ព្រះវិហារឡើង ដែលផ្ទុយស្រឡះពីគោលបំណងរបស់មនុស្ស ក្នុងការប្រើប្រាស់ព្រះវិហារនៅសម័យនោះ។
ដូចនេះ ព្រះយេស៊ូវប្រឈមមុខដាក់យើង ដោយព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងកែប្រែយើងចាប់ពីឫសគល់ទៅ ហើយព្រះអង្គឆ្លើយតប ដោយភាពឧស្សាហ៍ និងការពារ ចំពោះរឿងដែលទាក់ទងនឹងសិរីល្អព្រះ។ ព្រះអង្គមិនមែនជាមនុស្សមឹះៗ ប៉ុន្តែព្រះអង្គតែងតែបញ្ជាក់អំពីកំហុសរបស់យើង និងមិនមែនមិនដែលស្តីបន្ទោសយើងនោះទេ។ ព្រះអង្គជាសម្ដេចសង្ឃដែលមិនគ្រាន់តែយាងមក ដើម្បីសម្អាតបរិវេណព្រះវិហារ តែក៏សម្អាតចិត្ត និងផ្សះផ្សាយើងឲ្យជានឹងព្រះអង្គ។ ក្នុងព្រះគ្រីស្ទដែលជាព្រះវិហារពិតប្រាកដ ព្រះអម្ចាស់បានសង់ដំណាក់ សម្រាប់ជាទីអធិស្ឋាន (អេសាយ ៥៦:៧)។
ដូចនេះ ចូរយើងមើលទៅព្រះយេស៊ូវសារជាថ្មី ដែលព្រះអង្គមិនបណ្តោយឲ្យយើងបន្ថែមបន្ថយសេចក្តីពិត ក្នុងការថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ ដោយនាំប្រជាជាតិទាំងឡាយថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ហើយព្រះអង្គក៏បានប្រើអំណាច និងភាពឥតខ្ចោះរបស់ព្រះអង្គ ដើម្បីទទួលទោសជំនួសយើងដោយស្ម័គ្រព្រះទ័យ ដើម្បីឲ្យយើងអាចស្អាងឡើងវិញ។ ចូរមើលទៅព្រះយេស៊ូវជាថ្មី ក្នុងនាមយើងជាអ្នកទទួលព្រះគុណព្រះអង្គ។ ចូរយើងមានចិត្តឆេះឆួលក្នុងការថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ តាមគំរូព្រះអង្គផងដែរ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ម៉ាថាយ ២៧:៣៥-៥៦
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ជនគណនា ២០-២២ និងវិវរណៈ ២២