ការជម្នះភាពខ្ជិលខាងវិញ្ញាណ
ដោយAlistair Begg
May 27, 2025
«ដេកបន្តិច ងោកបន្តិច ឱបដៃនឹងដេកបន្តិច យ៉ាងនោះសេចក្តីកំសត់ទុគ៌តរបស់ឯង និងលោមកដល់ដូចជាចោរប្លន់ ព្រមទាំងសេចក្តីខ្វះខាត ដូចជាមនុស្សកាន់គ្រឿងអាវុធផង» (សុភាសិត ២៤:៣៣-៣៤)។
ក្នុងពិភពនៃកីឡា មុខជំនួញ និងការសិក្សា បុគ្គលដែលមានទេពកោសល្យតិចជាងអ្នកដទៃទៀត ច្រើនតែមានភាពជោគជ័យជាងអ្នកដែលមានសមត្ថភាពខ្លាំងជាង។ មូលហេតុ គឺដោយសារពួកគេមានភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាម។ យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែបានឃើញរឿងនេះកើតឡើងមែន។
មនុស្សប្រភេទនោះហ៊ានជម្នះភាពខ្ជិលច្រអូស ហើយធ្វើអ្វីដែលពួកគេត្រូវតែធ្វើ ដើម្បីជម្នះលើភាពសុខស្រួលរបស់វា។ អ្នកទំនងជាស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនោះ ឬបានទទួលការបណ្ដាលចិត្ត ឲ្យមានការប្រឹងប្រែងឲ្យក្លាយជាមនុស្សប្រភេទនោះដែរ។ ប៉ុន្តែ បើនិយាយដោយស្មោះត្រង់ទៅ យើងច្រើនតែខ្វះភាពឧស្សាហ៍ដូចនេះក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណរបស់យើង។
បើសិនជាយើងត្រូវប្រឈមមុខដាក់ភាពខ្ជិលខាងវិញ្ញាណ នោះយើងចាំបាច់ត្រូវធ្វើការពិនិត្យ ដោយសួរខ្លួនឯងថា តើមានអ្វីបង្ហាញថា យើងកំពុងមានលក្ខណៈបែបណា? ពេលណាយើងជញ្ជឹងគិតអំពីពេលអតីតកាល តើយើងមានការរីកចម្រើនប៉ុណ្ណា? តើយើងបានទន្ទេញខគម្ពីរចងចាំកាលពីពេលថ្មីៗនេះទេ? តើយើងបានប្រើពេលស្ងាត់ស្ងៀម ដើម្បីអាន ឬជញ្ជឹងគិតអំពីព្រះបន្ទូលព្រះ ឬអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់ដែរឬទេ? ឬមួយភាពខ្ជិល បានបណ្ដាលឲ្យយើងធ្វើអ្វីដែលងាយស្រួល ជាជាងធ្វើអ្វីដែលល្អបំផុត ហើយរារាំងយើងមិនឲ្យទុកដាក់ព្រះបន្ទូលព្រះក្នុងចិត្តយើង?
ពេលណាគេអញ្ជើញយើងឲ្យចូលរួមក្នុងការងារបម្រើរបស់គ្រីស្ទាន តើយើងឆ្លើយតបដូចម្ដេចខ្លះ? យើងប្រហែលមិនបដិសេធត្រង់ៗតែម្តងទេ ប៉ុន្តែសូម្បីតែតម្រុយនៃការស្ទាក់ស្ទើរតែបន្តិច ក៏ជាសញ្ញាដ៏គ្រោះថ្នាក់ហើយ។ ចុះនៅពេលដែលយើងឮព្រះបន្ទូលព្រះដែលគេចែកចាយមកធ្វើឲ្យយើងប៉ះពាល់ចិត្ត ដោយព្រះចេស្ដាព្រះ ហើយយើងក៏ដឹងថា យើងត្រូវអនុវត្តតាម និងមានការផ្លាស់ប្ដូរ? តើយើងនឹងឆ្លើយតប ដោយរស់នៅជាអ្នកប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូល មិនមែនជាអ្នកគ្រាន់តែឮព្រះបន្ទូលឬ (យ៉ាកុប ១:២២)?
ការឆ្លើយតបរបស់អ្នក ចំពោះសំណួរទាំងនេះ អាចជួយអ្នកឲ្យបន្តមមុលទៅមុខ និងជៀសវាងភាពខ្ជិលច្រអូសដែលកើនឡើងបន្តិចម្តងៗ (ការបន្តដេក ជាជាងចំណាយពេលស្ងាត់ស្ងៀមជាមួយព្រះ ឬការកម្សាន្តអារម្មណ៍ ជាជាងការជួបជុំគ្នាអធិស្ឋាន ឬក៏ការប្រកួតកីឡា ជាជាងការសន្ទនាគ្នាអំពីព្រះយេស៊ូវ) ដែលនាំឲ្យមានភាពក្រីក្រខាងវិញ្ញាណ។ ចូរយើងកុំបណ្តោយខ្លួនឯងឲ្យក្លាយជាមនុស្សដែលពូកែធ្វើការខាងវិញ្ញាណដែលមិនចប់ចុងចប់ដើម និងមានបំណងល្អ ដោយគ្មានសកម្មភាពឡើយ។ ជាញឹកញាប់ មានផែនការដែលយើងបានចាប់ផ្ដើម ការកត់ត្រាអំពីកិច្ចការល្អៗដែលត្រូវធ្វើ ក៏ដូចជាការនិយាយអំពីការប្រែចិត្ត និងការទូលសូមជំនួយ គឺសុទ្ធតែជារឿងល្អដែលយើងគួរធ្វើ តែពួកវាបានស្លាប់ក្នុងគំនិតយើង ខណៈពេលដែលយើងកំពុងដេកនៅលើគ្រែ «ប្រៀបដូចទ្វារដែលបិទបើកទៅមកជាប់នៅត្រចៀកទ្វារដែរ» (សុភាសិត ២៦:១៤)។ ចូរយើងរត់ចេញពីទម្លាប់អាក្រក់នេះ ហើយរត់ទៅរកព្រះគ្រីស្ទវិញ ដោយទូលសូមព្រះអង្គធ្វើការក្នុងចិត្តយើង ហើយធ្វើឲ្យយើងក្លាយជាបុរស ឬស្ត្រីដែលសកម្ម។
តើអ្នកចង់មានប្រយោជន៍ចំពោះព្រះទេ? តើអ្នកចង់នាំមកនូវការផ្លាស់ប្ដូរទេ គឺដោយឈោងទៅរកមនុស្ស ដែលកំពុងមានទុក្ខលំបាក និងភាពចន្លោះប្រហោងក្នុងជីវិត និងដោយធ្វើជាផ្នែកមួយនៃឧបករណ៍ដែលព្រះទ្រង់ប្រើ ដើម្បីសង់ពួកជំនុំព្រះអង្គ? ចូរកុំព្រងើយកន្តើយចំពោះវិញ្ញាណរបស់អ្នក ដោយបើកទ្វារឲ្យភាពខ្ជិលចូលក្នុងជីវិតអ្នកឡើយ។ បើគ្មានភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាមក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះអម្ចាស់ទេ នោះអ្នកនឹងមិនអាចបង្កើតផលផ្លែពិតប្រាកដក្នុងជីវិតអ្នកបានទេ។ ពាក្យ «ថ្ងៃស្អែក» គឺជាពាក្យដែលអារក្សចូលចិត្តជាងគេ។ «មើលឥឡូវនេះជាវេលាដែលគាប់ព្រះហឫទ័យទ្រង់ មើល ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃសង្គ្រោះហើយ» (២កូរិនថូស ៦:២)។ ចូរយើងធ្វើខ្លួនឲ្យមានប្រយោជន៍ចំពោះព្រះ នៅពេលឥឡូវនេះចុះ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ សុភាសិត ២៤:២៧-៣៤
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ២ពង្សាវតាក្សត្រ ១៥-១៦ និងម៉ាថាយ ១៤:២២-៣៦