អត្ថប្រយោជន៍នៃភាពកម្សោយ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
September 15, 2025
«ខ្ញុំរាល់គ្នាគ្មានកំឡាំង នឹងទប់ទល់ចំពោះពួកយ៉ាងធំ ដែលមកទាស់នឹងយើងរាល់គ្នានេះបានទេ យើងខ្ញុំក៏មិនដឹងធ្វើដូចម្តេចដែរ ប៉ុន្តែភ្នែកយើងខ្ញុំទន្ទឹងមើលតែទ្រង់ទេ» (២របាក្សត្រ ២០:១២)។
យើងម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានចំណុចខ្វះខាតក្នុងការរស់នៅក៏ដូចជាក្នុងការបម្រើព្រះ។ រឿងនេះគឺមិនពិបាកយល់ទេ។ ពេលណាកាលៈទេសៈនៃជីវិតសង្កត់មកលើយើង យើងក៏មើលឃើញបញ្ហាប្រឈមនៅចំពោះមុខ ហើយអាចដឹងយ៉ាងងាយថា យើងកំពុងដកថយចេញពីវា។ យើងមានអារម្មណ៍នឿយណាយចំពោះមនុស្សដែលប្រាប់យើងអំពីការអ្វីដែលយើងអាចធ្វើពេលណាយើងដឹងថា យើងមិនអាចធ្វើ តែទន្ទឹមនឹងនោះ យើងក៏មិនចង់ប្រឈមមុខដាក់ភាពកម្សោយរបស់យើង ក្នុងលោកីយ៍ដែលជំរុញយើងឲ្យរស់នៅដោយភាពរឹងមាំ និងទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ បើអ្នកដឹងថា ខ្លួនឯងកំពុងជួបរឿងនេះ ចូរមានចិត្តក្លាហានឡើង។ មិនមែនមានតែអ្នកទេដែលជួបរឿងនេះ។
ស្តេច យ៉ូសាផាត គឺជាអ្នកដឹកនាំដ៏អស្ចារ្យរបស់នគរយូដា ដែលបានអនុវត្តនូវការកំណែទម្រង់ ដែលនាំឲ្យរាស្ត្ររបស់ព្រះរកឃើញក្រាំងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ (២របាក្សត្រ ១៩)។ ទ្រង់បានក្រើនរំឭកពួកគេអំពីសារៈសំខាន់នៃការយល់ដឹង និងការស្តាប់បង្គាប់តាមព្រះបន្ទូលព្រះ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចបម្រើព្រះអង្គដោយចិត្តស្មោះត្រង់ អស់ពីចិត្ត និងដោយចិត្តក្លាហាន។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ស្តេច យ៉ូសាផាត មិនមានភាពស៊ាំនឹងការភ័យខ្លាចទេ។ នៅពេលដែលខ្មាំងសត្រូវ បានគម្រាមកំហែងមកលើនគរយូដា ទ្រង់បានជ្រាបច្បាស់ថា គេមានកម្លាំងទ័ពខ្លាំងជាង ហើយរាស្ត្ររបស់ទ្រង់មានចំណុចខ្វះខាតជាច្រើន។ តែទ្រង់ក៏ជ្រាបផងដែរថា ការពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់ទាំងស្រុង គឺជាការឆ្លើយតបដ៏ត្រឹមត្រូវចំពោះចំណុចខ្វះខាតទាំងនោះ។ នៅពេលដែលទ្រង់ប្រឈមមុខដាក់ចំណុចខ្សោយ និងភាពមិនច្បាស់លាស់របស់ទ្រង់ ទ្រង់បានមើលទៅព្រះអម្ចាស់ឥតងាករេដោយអធិស្ឋានថា «យើងខ្ញុំក៏មិនដឹងធ្វើដូចម្តេចដែរ ប៉ុន្តែភ្នែកយើងខ្ញុំទន្ទឹងមើលតែទ្រង់ទេ»។
ពេលណាខ្មាំងសត្រូវខ្សឹបដាក់យើងថា យើងជាមនុស្សចង្រៃ ឬគ្មានប្រយោជន៍ទាល់តែសោះ យើងអាចជម្នះការកុហករបស់វា ដោយសេចក្តីពិតរបស់ព្រះ ហើយនិយាយថា «ខ្ញុំជឿសេចក្តីនេះជាយ៉ាងជាក់ថា ព្រះអង្គដែលទ្រង់បានចាប់តាំងធ្វើការល្អក្នុងអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យកាន់តែពេញខ្នាតឡើង ទាល់តែដល់ថ្ងៃនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ» (ភីលីព ១:៦)។ ពេលណាយើងមានអារម្មណ៍ទន់ខ្សោយ ក្នុងការតយុទ្ធនឹងការល្បួង យើងអាចទុកចិត្តលើសេចក្តីពិតនៃព្រះបន្ទូលព្រះ ហើយនិយាយប្រាប់ខ្លួនឯងថា «ព្រះទ្រង់ក៏ស្មោះត្រង់ដែរ ទ្រង់មិនឲ្យកើតមានសេចក្តីល្បួងហួសកំឡាំងអ្នករាល់គ្នាឡើយ គឺនៅវេលាណាដែលត្រូវល្បួង នោះទ្រង់ក៏រៀបផ្លូវឲ្យចៀសរួច ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចនឹងទ្រាំបាន» (១កូរិនថូស ១០:១៣)។ ពេលណាយើងឆ្ងល់ថា តើព្រះអង្គបានទុកឲ្យយើងនៅឯកោហើយមែនទេ នោះយើងអាចទុកចិត្តលើការធានាដែលព្រះអង្គមានបន្ទូលសន្យាថា ព្រះអង្គនឹងមិនចាកចេញពីយើង ឬបោះបង់យើងចោលឡើយ (ហេព្រើរ ១៣:៥)។
ពេលណាយើងទទួលស្គាល់ភាពកម្សោយរបស់យើង ព្រះអង្គសង្គ្រោះដ៏មានចេស្ដានៃយើង នឹងប្រើភាពកម្សោយរបស់យើងជាប្រយោជន៍ដល់យើង និងដើម្បីថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះអង្គ។ ពេលណាយើងមិនដឹងថា ត្រូវធ្វើដូចម្តេច យើងអាចមើលទៅព្រះអង្គ ហើយសូមព្រះអង្គដឹកនាំយើង និងរំដោះយើង ដូចដែលព្រះអង្គបានរំដោះស្តេចយ៉ូសាផាត និងនគរយូដាទាំងមូល (២របាក្សត្រ ២០:១៤-១៧,២២-២៥)។
ព្រះអង្គនៅតែសម្រេចព្រះទ័យប្រើប្រាស់យើង ជាមនុស្សដែលមិនទំនង មានការអៀនខ្មាសច្រើន និងមានការស្ទាក់ស្ទើរ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានប្រើបុរស និងស្ត្រីជាច្រើនក្នុងព្រះគម្ពីរ។ ពួកគេមានលក្ខណៈខុសគេ មិនមែនដោយសារពួកគេមានកម្លាំងខ្លាំង មានសមត្ថភាព ឬមានទំនុកចិត្តលើសមត្ថភាពខ្លួនឯងនោះទេ តែដោយសារពួកគេមិនបានចុះចាញ់ភាពកម្សោយរបស់ខ្លួនឯង ហើយផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេបានឱបក្រសោបយកភាពកម្សោយ ហើយពឹងផ្អែកលើព្រះចេស្ដាព្រះ ដើម្បីជម្នះភាពកម្សោយទាំងនោះ។ តើអ្នកនឹងយកគំរូតាមពួកគេដែរឬទេ?
ខគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ ២របាក្សត្រ ២០
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ បរិទេវ ១-២ និងយ៉ូហាន ៦:២២-៥១