ទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើន (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
December 13, 2025
«ដ្បិតកូនមនុស្សក៏បានមក មិនមែនឲ្យគេបម្រើដែរ គឺដើម្បីនឹងបម្រើគេវិញ ហើយនឹងឲ្យជីវិតខ្លួនទុកជាថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើនផង» (ម៉ាកុស ១០:៤៥)។
ខ្ញុំចូលចិត្តបង់ថ្លៃសេវាកម្មផ្សេងៗ។ ខ្ញុំអាចមិនចូលចិត្តទំហំទឹកប្រាក់ដែលត្រូវបង់ ឬភាពញឹកញាប់នៃការបង់ប្រាក់ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយ បន្ទាប់ពីបានបង់ប្រាក់រួចហើយ។ កាលប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ជាញឹកញាប់ គេត្រូវបង់ថ្លៃសេវាកម្មផ្សេងៗជាលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួន ពេលនោះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ពេញចិត្ត នៅពេលដែលខ្ញុំហុចវិក្កយបត្រ និងលុយរបស់ខ្ញុំ ឲ្យទៅអ្នកគិតលុយនៅបញ្ជរ ហើយគេប្រគល់វិក្កយបត្រនោះមកវិញដោយមានត្រាចំណាំពីលើថា «បានទូទាត់ហើយ»។
ក្នុងខគម្ពីរខាងលើ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលសំដៅទៅលើការសុគតរបស់ទ្រង់ ដោយប្រើពាក្យមួយឃ្លាថា «ថ្លៃលោះមនុស្សជាច្រើន»។ ឧទាហរណ៍ខ្លះក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ បានផ្តល់ឲ្យនូវបរិបទសម្រាប់ឲ្យព្រះយេស៊ូវប្រើពាក្យ «ថ្លៃលោះ» ក្នុងបទគម្ពីរនេះ។ ក្រឹត្យវិន័យរបស់សាសន៍យូដាបានលើកឡើងថា នៅពេលណាសត្វគោសម្លាប់មនុស្សម្នាក់ ទាំងសត្វគោ និងម្ចាស់របស់វាត្រូវទទួលទោសប្រហារជីវិត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បើគេតម្រូវឲ្យម្ចាស់គោបង់ថ្លៃលោះខ្លួន នោះគាត់អាចបង់ប្រាក់ឲ្យគេ ដើម្បីលោះជីវិតខ្លួនឯង (និក្ខមនំ ២១:២៩-៣០)។ អាចនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា ម្ចាស់គោអាចទិញជីវិតរបស់ខ្លួនឯង ដោយបង់ប្រាក់ក្នុងតម្លៃដ៏ជាក់លាក់ណាមួយ។ ការបង់ថ្លៃលោះក៏អាចធ្វើឡើង ដើម្បីរំដោះសាច់ញាតិឲ្យរួចពីភាពជាទាសករ ឬបង់ថ្លៃលោះដីធ្លីដែលបានដាក់បញ្ចាំដែរ (លេវីវិន័យ ២៥)។ ក្នុងករណីនីមួយៗ ការបង់ថ្លៃលោះក៏រាប់បញ្ចូលការធ្វើអន្តរាគមន៍ដោយការសម្រេចចិត្តច្បាស់លាស់ និងក្នុងតម្លៃដ៏ខ្ពស់ ដើម្បីរំដោះនរណាម្នាក់ឲ្យរួចពីចំណងក្នុងទម្រង់ណាមួយ។
ករណីទាំងអស់នេះ ដែលមានចែងក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ សុទ្ធតែជាបញ្ហាខាងសាច់ឈាម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេស៊ូវកំពុងមានបន្ទូលសំដៅទៅលើបញ្ហាក្រមសីលធម៌ខាងឯវិញ្ញាណ។ យើងសុទ្ធតែជាទាសករនៃអំពើបាប ហើយបានធ្វើខុសចំពោះព្រះ។ ការធ្វើអន្តរាគមន៍ដ៏ច្បាស់លាស់របស់ព្រះយេស៊ូវ គឺជាការបង់ថ្លៃលោះជីវិតយើង។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលថា មានតែការធ្វើអន្តរាគមន៍នេះទេដែលអាចរំដោះយើងឲ្យមានសេរីភាព និងមានភាពពេញលេញ។ គឺដូចដែលអ្នកនិពន្ធទំនុកសកលបានសរសេរថា «ព្រះអង្គទទួលយកបាប និងទុក្ខព្រួយរបស់ខ្ញុំ ធ្វើជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះអង្គ»។134
ព្រះគ្រីស្ទគឺជាថ្លៃលោះរបស់យើង។ ព្រះអង្គ «បានលោះយើងរាល់គ្នា ឲ្យរួចពីសេចក្ដីបណ្ដាសារបស់ក្រឹត្យវិន័យ ដោយទ្រង់ត្រូវបណ្ដាសាជំនួសយើងរាល់គ្នា» ដើម្បីឲ្យយើងរួចពីចំណង ពេលណាយើងទទួលជឿព្រះអង្គ (កាឡាទី ៣:១៣)។ ដោយសារការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គបានលើកលែងទោសឲ្យអស់អ្នកដែលជឿព្រះអង្គ។ នៅពេលដែលព្រះអង្គស្រែកថា «ការចប់ហើយ» ព្រះអង្គបានប្រើពាក្យជាភាសាក្រិក «ធេធេឡីស្ទ័រ» (tetelestai) ជាពាក្យដែលគេសរសេរនៅលើវិក្កយបត្រ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាបានបង់ថ្លៃរួចហើយ (យ៉ូហាន ១៩:៣០)។ នៅក្នុងការមានព្រះជន្មឡើងវិញរបស់ព្រះរាជបុត្រា ព្រះវរបិតាបានចេញវិក្កយបត្រសម្រាប់ការបង់ថ្លៃរួចហើយ។ បំណុលដែលបានតម្រូវមកលើយើងដោយយុត្តិធម៌ មានទំហំធំពេកមិនអាចឲ្យយើងសងរួច តែឥឡូវនេះ ព្រះអង្គបានបោះត្រាចំណាំពីលើថា «បានបង់រួចហើយ»។
នៅពេលខ្លះ អារក្សធ្វើឲ្យយើងខឹង ហើយចិត្តរបស់យើងនឹងចោទប្រកាន់ខ្លួនឯងថា «តើព្រះពិតជាបានអត់ទោសបាបឲ្យខ្ញុំហើយឬ? អំពើបាបមួយនេះធ្ងន់ពេក មិនអាចឲ្យព្រះអង្គអត់ទោសបានទេ! តើព្រះពិតជាស្រឡាញ់ខ្ញុំមែនទេ? តើអ្នកពិតជាមានកន្លែងដែលមានសិរីល្អក្នុងស្ថានសួគ៌អស់កល្បជានិច្ចទេ?» នៅពេលដែលអ្នកបានឮសម្លេងខ្សឹបនេះ ចូររំឭកខ្លួនឯងថា ព្រះគ្រីស្ទបានទទួលការជំនុំជម្រះទោសជំនួសអ្នក ហើយលុបបំណុលដែលអ្នកជំពាក់ហើយ។
ព្រះវរបិតាបានប្រោសទ្រង់ឲ្យមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ដូចនេះអ្នកអាចរកឃើញទំនុកចិត្ត នៅក្នុងការពិតដែលថា ព្រះអង្គនឹងមិនទាមទារឲ្យអ្នកបង់ថ្លៃសម្រាប់ការចោទប្រកាន់ទាំងនេះឡើយ។ បំណុលរបស់អ្នកត្រូវបានលុបចោលមួយដងជាសម្រេច។ ព្រះអង្គបានលោះអ្នករួចហើយ។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ កូល៉ុស ២:៨-១៥
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ យ៉ូស្វេ ៧-៩ និងលូកា ១៥:១១-៣២